അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം [ഏകലവ്യൻ] 3379

“കുളിച്ചിട്ട് വാ.. ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെക്കാം..”

“നി കഴിച്ചോ..?”

“ഏട്ടൻ വരാൻ വൈകിയപ്പോ..”

“മക്കളോ..?”

“അവരും കഴിച്ചു.”

“മ്മ്..”

പ്രസാദ് ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു. അവളവിടെ ഡിനിംഗ് മേശയുടെ ചെയറിലിരുന്ന് ചിന്തിക്കുകയാണ്. ഏട്ടന് കിട്ടേണ്ട പൈസക്ക് നിയന്ത്രണം വരുത്തിയത് ശരിയാണോ എന്ന തരത്തിൽ. സാരമില്ല പകുതി എന്നെ ഏല്പിക്കണമെന്നല്ലേ അയാളോട് പറഞ്ഞത്. അവൾ സ്വയം ആശ്വസിച്ചു.

ഭക്ഷണം കഴിച്ച് അവർ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. പിള്ളേര് നേരത്തെ തന്നെ കിടന്നുറങ്ങിയത് കൊണ്ട് ഭർത്താവിന്റെ ചൂട് പകർന്ന് കിട്ടാൻ അവൾക്ക്‌ മോഹമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ പ്രസാദിന്റെ മുഖ ഭാവവും ക്ഷീണവും അവളുടെ ചിന്തകൾക്ക് മങ്ങലേകി. വന്ന് വന്ന് സെക്സും അകന്നു പോവുന്നത് പോലെ..

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ പ്രസാദ് പണിക്കിറങ്ങി.

പത്തു മണിക്ക് കാറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടും അവൾ ജനലരികിൽ വന്നിരുന്നില്ല. പക്ഷെ കുളിച്ച് റെഡിയായിരുന്നു. പഴയ നരച്ച സാരിയും ഉടുത്തിട്ട്.

പിന്നേ.. ആദ്യ ദിവസം നല്ല സാരി ഉടുത്ത് കണ്ടില്ലേ.. ഇനി ഇതൊക്കെ മതി. അവൾ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് വാതിൽ തുറക്കാൻ നടന്നു. ഉടുക്കാൻ വേറെ പുതിയ സാരി ഇല്ലെന്ന കാരണം സ്വയം ന്യായീകരിച്ചു കൊണ്ട്.

വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് കാലെടുത്ത് വച്ച് അവൾ താഴേക്ക് നോക്കി. മാധവൻ പകുതിക്ക് വച്ച് നിന്നു. അയാളുടെ മുഖത്ത് അധികം പ്രസന്നത ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്, ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരികെയിറങ്ങി നടന്നു. മറയുന്നതിനു മുൻപ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ട്.