അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 2 [ഏകലവ്യൻ] 2288

ഊരാൻ മടിക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ പാന്റീസ്‌ ഊരുന്നത് വല്ലാത്തൊരു നിർവൃതിയാണ്. അതും സൗന്ദര്യമാർന്ന കൊഴുത്ത അരക്കെട്ടുള്ള അശ്വതിയെ പോലുള്ള പെണ്ണിന്റെ. അയാൾക്കത് വല്ലാത്തൊരു ആവേശമായിരുന്നു.

“പ്ലീസ്‌സ്.. മതി..”

അവൾ ദയനീയമായി കെഞ്ചി. സ്വർഗം നിഷേധിച്ച ഗന്ധർവ്വൻറെ നിരാശ വന്നു മാധവന്. അതും അവളെയൊന്ന് ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങുന്നതേയുള്ളു. അയാളത് വാക്കുകളിൽ സ്പഷ്ട്ടമാക്കി.

“രണ്ടു മിനുട്ട് കൂടി അശ്വതി..”

“വേണ്ട മതി..”

“ഞാൻ രുചിച്ചു തുടങ്ങിയതേ ഉള്ളൂ..”

പറഞ്ഞ് തീർന്നതും വീണ്ടും അയാളുടെ മുഖം അവളുടെ പൂറിലമർന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മാധവന് വിടാൻ ഭാവമില്ല.

“ഉം ഹ്…പ്ലീസ്.. ആ വാതിലെങ്കിലും ഒന്നടക്കൂ..”

അവൾ ദയനീയമായി കരഞ്ഞു. അവിടുന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ പോയിട്ട് അനങ്ങാൻ ഭാവമില്ലാതെ പുറത്തേക്കും അവളെയും നോക്കി മാധവന് ദേഷ്യം വന്നു.

“ആരും വരില്ലെടി…”

“പ്ലീസ്..”

അവൾ കൈകൂപ്പി കെഞ്ചി.

“ശെരി. നീ ഈ പാവാടയുടെ നാടയഴിക്ക്..”

അവളുടെ കൈകൾ രണ്ടും പാവാടയുടെ നാടയിൽ വച്ചു കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“വേഗം..”

മാധവൻ ധൃതിയിൽ അവളുടെ കവക്കിടയിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു. ബനിയൻ ഊരിയിട്ട് വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്ത് തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ മുണ്ടും ഊരിയിട്ടു.

“കഴിഞ്ഞില്ലേ..?”

“പറ്റുന്നില്ല…”

“ശെഹ്.. എന്തിനാടി ഇത്ര ടൈറ്റാക്കി കെട്ടുന്നേ..??”

നിരാശയോടെ പറഞ്ഞ് അവളുടെ തുടകളിലേക്ക് താഴ്ന്നു നിന്നിരുന്ന പാന്റീസ്‌ മുഴുവനായും താഴേക്ക് വലിച്ചുരി.

മാധവന്റെ പോടുന്നുനെയുള്ള നീക്കം അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.