അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 2 [ഏകലവ്യൻ] 2288

മാദക സൗന്ദര്യത്തിന്റെ രാജ്ഞ്ഞിയായ പെണ്ണ്..!

“മ്മ് ചെല്ല്..”

നിരാശ ചൊവയോടെയാണെങ്കിലും അയാൾ അവളെ പറഞ്ഞയക്കാൻ നിന്നു.

“മുടി കെട്ടിയിട്ട് പൊ പെണ്ണേ.. കണ്ണുകൾ തുടക്ക്..”

മാധവന്റെ നിർദേശങ്ങൾ വേഗത്തിലായിരുന്നു. അവളുടെ ഉപബോധ മനസ്സിൽ അയാളുടെ വാക്കുകൾ ശെരിയാണെന്ന് തോന്നി.

മുഖം തുടച്ച് കൈകൾ ഉയർത്തി മുടി ഒന്നഴിച്ചു കെട്ടിക്കൊണ്ടവൾ ഡോർ തുറക്കാൻ നടന്നു. പാന്റിയും ബ്രായുമില്ലാതെ അവളുടെ സൗന്ദര്യക്കുടങ്ങളുടെ കുലുക്കം,ആ രംഗം കണ്ട് അയാൾക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാനായില്ല.

“ഒരു മിനുട്ട്..”

അവളുടെ ഇരു ചുമലിൽ നിന്ന് വണ്ണമുള്ള കൈത്തുടകളിലേക്ക് തടവി പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിർത്തിച്ചു.

“ബാക്കി വസ്ത്രങ്ങൾ ഞാൻ എടുത്തു വെക്കാം.. മോളെ ഉറക്കിയിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരണം.”

“ഒന്ന് മാറ്..”

കേട്ട ഭാവം വെക്കാതെ അവളയാളുടെ കൈകൾ പിടിച്ചു മാറ്റി. വാതിൽ തുറന്ന് മകളെ കാണാനുള്ള വെപ്രാളമായിരുന്നു അശ്വതിക്ക്. മാധവന്റെ കണ്ണുകളാണെങ്കിൽ അവളുടെ പിന്നിലും. വിരിഞ്ഞ കുണ്ടി പന്തുകളുടെ വിടവിലേക്ക് കയറി നിൽക്കുന്ന നനഞ്ഞ പാവാടയുടെ നേരിയ തുണി..!

വാതിൽ തുറന്നതും മാധവൻ ഒരു വശത്തേക്ക് മാറി നിന്നു. ചിന്നുമോളുടെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാം. വാതിലടഞ്ഞു.

ചിന്നുമോളെ കണ്ടപ്പോൾ അശ്വതിക്ക് എ ന്തെന്നില്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നി.  ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി മുട്ടിലിരുന്നു കൊണ്ട് മാറിലേക്ക് പുണർന്നു.

“അമ്മേടെ മോളെന്തിനാ കരയുന്നെ..ങ്ങേ.. അമ്മയിവിടില്ലേ…”

അശ്വതി കൊച്ചിനെ വാരിയെടുത്തു. അമ്മയെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ചിന്നുമോളുടെ കരച്ചിൽ മാറി പിതുക്കമായി.