അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 2 [ഏകലവ്യൻ] 2288

“അശ്വതി…!!”

പുതപ്പിനടിയിൽ പാതി ഭാഗം മറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അവളുടെ സാരിത്തുമ്പ് കണ്ടതും അയാളുടെ മുഖം തുടുത്തു. ഉറക്കഷീണവും ഹാങ്ങോവറും എല്ലാം പമ്പ കടന്നിരുന്നു. കൈകളിളിലേക്ക് സാരി വലിച്ചതും പുതപ്പിനടിയിൽ നിന്ന് അവളുടെ ബ്രായും പാന്റീസും പുറത്തേക്ക് വന്നു.

മാധവന് അറ്റാക്കായിരുന്നു ആ നിമിഷം. അയാൾ ആർത്തിയോടെ ആ അടിവസ്ത്രങ്ങൾ കയ്യിലെടുത്ത് ഉൾപുളകം കൊള്ളുകയാണ്. രണ്ടും ഒരുമിച്ചെടുത്ത് മണപ്പിച്ചു.

“ഹാ…”

അശ്വതിയുടെ മദജലം പുരണ്ടുണങ്ങി നിൽക്കുന്ന വഴുമ്പൻ ഗന്ധം. ഉറക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്നപാടും തലയിലേക്കൊരു ഉത്തേജന മരുന്ന്. അയാളുടെ സർവനാഡിയും ഉണർന്നു.

തലേന്നത്തെ ഓർമ്മകൾ, അങ്ങങ്ങായി മിന്നുന്ന നുറുങ്ങു വെളിച്ചം പോലെ തെളിഞ്ഞിടത്തു നിന്ന് മിന്നൽ വെളിച്ചം പോലെ  മനസ്സിലേക്ക് ഇരമ്പിയെത്തി. സന്തോഷവും ആവേശവും അടക്കാനായില്ല അയാൾക്ക്. അത്രമേൽ കൊതിച്ച അശ്വതിയെന്ന ഇരുപതിയെട്ടുകാരി സൗന്ദര്യത്തെ നഗ്നതയിൽ അനുഭവിച്ചത് അപ്പോഴുമൊരു വിശ്വസം വരാത്തത് പോലെ. പക്ഷെ അതിന്റെ തെളിവുകളായി പെണ്ണണിഞ്ഞിരുന്ന അടിവസ്ത്രങ്ങൾ തന്റെ ബെഡിൽ ഉണ്ടാവുമ്പോൾ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ…

അശ്വതി ഇനി എന്റേതാണ്.. എന്റേത് മാത്രം മ്..

അയാൾക്ക് അലറി വിളിച്ചു കൂവണമെന്ന് തോന്നി.

സാരിയോടൊപ്പം ബ്രായും പാന്റീസും ബെഡിലിട്ട്  വേഗം വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. അവരുടെ മുറി അടച്ചിട്ടാണുള്ളത്. അവളെ അന്വേഷിച്ച് അയാൾ അടുക്കളയിൽ എത്തി.

ഈ പെണ്ണിന് ഇതു തന്നെയാണോ പണി..?

പതിവ് പോലെ അവിടെ അടുക്കള ജനൽ വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി എന്തോ അഗാധ ചിന്തയിൽ മുഴുകി ലയിച്ചു നിൽക്കുവാണ് അശ്വതി. താൻ വന്നത് പോലും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. സന്തോഷത്തിന്റെ അതിരു കടന്ന മാധവൻ പതിയെ പുറകെ ചെന്ന് അടിവയറിലൂടെ വട്ടം പിടിച്ചുയർത്തി.