അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 2 [ഏകലവ്യൻ] 2288

സമയം വൈകുന്നേരമായപ്പോൾ  ചിന്നുമോൾ സ്കൂൾ കഴിഞ്ഞു വന്നു. അവൾക്ക് വേണ്ടുന്ന പഠന കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞും പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്തും സമയം നീങ്ങി. രാത്രിയിലേക്ക് വേണ്ടുന്ന പാചകവും പണികളുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അശ്വതി എല്ലാർക്കും ഭക്ഷണം കൊടുത്തു. ഇളയ കൊച്ചിന് പാല് കൊടുത്തുറക്കിയെങ്കിലും കുടിക്കാൻ ഒട്ടും താല്പര്യം കാണിക്കാത്ത രീതിയാണ് ഇപ്പൊ.

രാത്രിയോടടുക്കുമ്പോൾ നിറഞ്ഞ മുലകളുമായി പാത്രങ്ങൾ കഴുകാൻ വേണ്ടി അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നു. മണിക്കൂറുകൾ കൊണ്ട് നിറയുന്നതിൽ ഈയടുത്തായി മുലകൾക്ക്‌ വേദന അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ചിന്നുമോൾക്കും ഇതേ അവസ്ഥയായിരുന്നു. കുടിക്കാൻ വിമുഖത കാട്ടി തുടങ്ങിയ സമയം സ്വയം പിഴിഞ്ഞു കളയുകയായിരുന്നു പണി. പ്രസാദ് വല്ലപ്പോഴുമൊന്ന് സഹായിച്ചാലായി. അവൾക്കതിൽ പരിഭവം ഒന്നുമുണ്ടായിട്ടല്ല. കഷ്ടപ്പാടിനിടയിൽ അതിനെവിടെയാ നേരം..!

അല്ല.. ഇതിപ്പോ എന്തിനാ ഇങ്ങനൊരു ചിന്തയെന്നായി അടുത്ത ചിന്ത.  മുൻപ് ആശുപത്രി റൂമിൽ വച്ചുണ്ടായ ചിന്തകൾ പോലെ. അതിലേതോ ഒരു നിമിഷം മാധവനുമായി ഉണ്ടായ രതി നിമിഷങ്ങൾ അലകൾ പോലെ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഇരമ്പിയെത്തി. മറക്കാനാവാത്തത് അയാൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകകളായിരുന്നു.

“നിനക്കുമറിയാം അശ്വതി. എന്റെ ഭാഗത്ത്‌ നിന്ന് മോശമായ രീതികളെ ഉണ്ടാവു എന്ന്. എപ്പഴേലും എനിക്ക് വേണ്ടി കിടന്നു തരേണ്ടി വരുമെന്നും നിനക്കറിയാം. നീയൊരു കഴപ്പി തന്നെയാണ്.. പതിവ്രതയായ കഴപ്പി..!!”

“എനിക്ക് വേണ്ടി സാരി ഉടുത്തു വന്നവളല്ലേ നീ. എനിക്ക് വേണ്ടി ബ്ലൗസ് തയപ്പിക്കാൻ സമ്മതിച്ചവളല്ലേ നീ. ഭർത്താവ് ഒരു പോങ്ങനായത് കൊണ്ട് ഞാനല്ലേ നിന്റെ ആവിശ്യങ്ങളെല്ലാം നിറവേറ്റിയത്. നിനക്കറിയാം ഞാൻ നിന്നെ നന്നായി ഇഷ്ടപെടുന്നുണ്ടെന്ന്, മോഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്. ബോധത്തിലേക്ക് വന്നിട്ടും ദുർബല എതിർപ്പുകൾ പ്രകടിപ്പിച്ച് നീ എനിക്ക് കിടന്നു തന്നത് തന്നെയാണ്. എനിക്കറിയാം..”