അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 2 [ഏകലവ്യൻ] 2288

താഴ്ന്ന സ്വരത്തിൽ അവൾ കേണു.

“പറ്റില്ല.. നീ വാ.. അവൻ ഉറങ്ങിക്കാണും..”

മാധവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് നിർബന്ധിച്ചു.

“പ്ലീസ്..”

അശ്വതി ഒന്നൂടെ കെഞ്ചി പറഞ്ഞെങ്കിലും സമ്മതിച്ചില്ല. അയാളുടെ ബലത്തിനു മുന്നിൽ പതറി, റൂമിനു പുറത്തേക്ക് പമ്മി നടക്കേണ്ടി വന്നു അവൾക്ക്. വെളിച്ചം കടക്കാതിരിക്കാൻ വേഗം തന്നെ അയാൾ ഡോർ ക്ലോസ് ചെയ്തു.

“എന്തിനാ എന്നെയിങ്ങനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുന്നേ..?”

“ഒരു കൊലയുമില്ല.. നീ വാ..”

“എന്താ പറയാനുള്ളത്.. ഇവിടെ വച്ച് പറ..”

“പറയാനല്ല.. കാണിക്കാനാണ്..”

പണ്ണാനാണെന്ന് മനസ്സിൽ വന്നത് അയാൾ വിഴുങ്ങി.

“ശ് ഹ്..”

മടിയോടെ നിന്ന അശ്വതിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ഒപ്പം പോവേണ്ടി വരുന്ന അവളുടെ ചന്തികൾ കുലുങ്ങുന്ന നിസ്സഹായമായ അന്നനട കാണാൻ പ്രത്യേക സൗന്ദര്യമായിരുന്നു.

മാധവൻ അവളെ കൊണ്ടു വന്ന് ബെഡിലിരുത്തി. ആ സാഹചര്യത്തിൽ അവളുടെ മനസ്സ് നന്നായി പേടിച്ചു. കാരണം ഇന്നലെ നടന്നത് പോലെയല്ല വീണ്ടും തന്റെ കുടുംബത്തെ മറന്നു കൊണ്ട് ഒരു വേശ്യയെ പോലെ കിടക്കാൻ അവളുടെ മനസ്സ് ഒട്ടും തയ്യാറല്ലായിരുന്നു.

“പ്ലീസ്‌.. എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്..”

അവൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ തുനിയുമ്പോൾ ഇരു ചുമലിൽ പിടിച്ച് വീണ്ടുമിരുത്തി.

“ഞാനെന്താടി സിനിമയിലെ ബാലൻ കെ നായരോ..?”

അതും പറഞ്ഞയാൾ മേശയിൽ വച്ച പൊതി തുറക്കുകയാണ്. അതിൽ  രണ്ട് പവനോളം വരുന്ന ജിമിക്കി കമ്മലുകളും മാലയും…!

മാധവനത് കയ്യിലെടുത്ത് അവളുടെ അരികിലിരുന്നു. എന്തെന്നറിയാതെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന അശ്വതിയുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു.