അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 3 [ഏകലവ്യൻ] 1670

“മ്..മതി..മതി…”

മദന പൊയ്കയിലെ വെള്ളം ഒഴുകുന്ന ആലസ്യത്തോടെ അവൾ അയാളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി.

“മതി…”

മാധവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഊറുകയാണ് അവളുടെ ക്രീം രുചിയുള്ള മുലപ്പാല്. അതയാൾ നാവ് വച്ച് നുണയുന്നയത്  കാണുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖം തുടുക്കുകയാണ്.

“കുറച്ചൂടി നിക്കെടി..”

“വേണ്ട..”

അപേക്ഷിക്കുന്ന സ്വരമായിരുന്നു അവളുടെ.

“എനിക്ക് മതിയായില്ല..”

അതിനുത്തരം കൊടുക്കാതെ അവൾ തറയിൽ വീണു കിടക്കുന്ന ബ്രേസിയർ എടുക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ്. മുലകളെ ആടിയുലപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവളത് കുനിഞ്ഞെടുത്ത് മുലകൾക്ക് മേലേ മറച്ചു വച്ചു.

“അശ്വതീ…!.”

പ്രസാദിന്റെ വിളിയായിയുന്നു അത്. ഒരു പ്രകമ്പനം പോലെ അവളുടെ കാതുകളിൽ പതിച്ചു.

“അയ്യോ.. പ്ലീസ് ഒന്ന് പോ.. ഏട്ടൻ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല..”

മാധവന് ദേഷ്യമാണ് വന്നത്.

“മ്മ്.. എന്റെ കൊതി അടങ്ങിയിട്ടില്ല..”

“ഇനിയും ഞാനെന്താ വേണ്ടത്..?”

കണ്ണുകളിൽ വെള്ളം പൊടിഞ്ഞ കെഞ്ചലോട് കൂടിയാണ് അവളത് ചോദിച്ചത്. പക്ഷെ മാധവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ദാക്ഷീണ്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എനിക്ക് നിന്നെ വേണം.. സെക്സ് ചെയ്യണം. രാത്രിയിൽ ഞാൻ എത്തും. ഒരെതിർപ്പും മടിയും കൂടാതെ നീ വരണം. എന്റെ മുറിയിലേക്ക്..”

അവൾക്കൊന്നും മിണ്ടാനായില്ല.

“വരില്ലേ.. പറയ്..”

“പ്ലീസ്‌ ഒന്ന് പോ..”

“അശ്വതീ…”

വീണ്ടും പ്രസാദിന്റെ വിളി വന്നപ്പോൾ അവളുടെ സ്വരമിടറി.

“വരുന്നു ഏട്ടാ…”

എങ്ങനെയോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് മാധവനെ നോക്കി ദയനീയമായ ഭാവം കാണിക്കുകയാണ് പെണ്ണ്. നല്ല ദേഷ്യത്തോടെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അയാൾ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.