അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 3 [ഏകലവ്യൻ] 1669

“സാരമില്ല അച്ചൂ..”

“ഞാൻ എതിർക്കാൻ നോക്കിയതാ.. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞില്ല. അയാളുടെ ബലത്തിനു മുന്നിൽ ഒന്നും ചെയ്യാനായില്ല..””

“അറിയാം.. എനിക്ക് മനസ്സിലാവും..”

സ്വന്തം ഭാര്യ ഇത്തരമൊരു സാഹചര്യം അനുഭവിച്ചെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും സ്വാന്തനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന പ്രസാദിന്റെ വാക്കുകൾ അവൾക്ക് വലിയൊരു ആശ്വാസത്തിന്റെ മല പോലെ തോന്നി.

“ഏട്ടാ.. അതൊക്കെയാണ്‌ അയാൾക്ക് വേണ്ടത്. തൊടാനും പിടിക്കാനും നിന്നു കൊടുക്കണം. കാമ പ്രാന്തൻ.”

ഭർത്താവിന്റെ മുന്നിൽ മാധവനെ കുറ്റപ്പെടുത്തി താനും പങ്കു ചേർന്ന പാപത്തിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടാലായിരുന്നു അശ്വതിയുടെ പ്ലാൻ. തന്റെ പാതിവ്രത്യം കളങ്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലെന്ന് പ്രസാദിനെ ബോധിപ്പിക്കണമെന്ന ചിന്ത.

“ഏട്ടാ.. ഇതൊന്നും ഏട്ടൻ മനസ്സിൽ വെക്കരുത്. ഏട്ടന് നൽകിയ ഒന്നും എന്നിൽ നിന്ന് അയാൾക്ക് കിട്ടാൻ പോണില്ല.”

അവളവന്റെ മുടിയിൽ വിരലുകളിറുക്കി പുറകിലേക്ക് തഴുകി കൊടുത്തു.

“മനസിലാവുന്നുണ്ടോ..?”

“മ്മ്..”

“അശ്വതി എന്നും ഏട്ടന്റെ പതിവ്രതയായ പെണ്ണായിരിക്കും.”

അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുടു ചുംബനം നൽകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ശരീരം അവന്റെ ശരീരവുമായി അമർന്ന നിമിഷം അവളിൽ ഒരു വികാരം ഉണ്ടാവുകയാണ്. ഒരു പുരുഷന്റെ കൈകളാൽ വരിഞ്ഞു മുറുകണമെന്ന വികാരം.!

“എന്നെ കെട്ടിപിടിക്ക്..”

അവളവന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി മന്ത്രിച്ചു. പ്രസാദിന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുലകളുടെ അരികിലൂടെ പുറത്തു വന്ന് വരിഞ്ഞു. ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ ചൂട് പ്രവഹിക്കുന്ന അകലത്തിൽ അവൾ മുഖം അടുപ്പിച്ച് ചുണ്ടിൽ ഒരു മുത്തം കൊടുത്തു. പ്രസാദിനും വളരെ സന്തോഷമായ നീക്കം.