അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 3 [ഏകലവ്യൻ] 1669

“അമ്മ കരഞ്ഞോ..?”

ചിന്നുമോളുടെ പൊടുന്നനെയുള്ള ചോദ്യം അവളുടെ ആഴത്തിലാണ് പതിഞ്ഞത്.

“ഏയ്‌.. ഇല്ല മോളെ..”

“പിന്നെ ഇതൊ..?”

മിഴികൾക്ക് താഴെയുള്ള നനവിൽ തൊട്ടുകൊണ്ടാണ്ചിന്നുവിന്റെ ചോദ്യം.

“അ.. അത് കണ്ണിൽ പൊടി പോയതാ..”

എങ്ങനെയൊക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച്, അവൾ കൊച്ചിനേം കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ മാധവൻ പുറത്തേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങുകയാണ്.

അയാൾ ചിന്നുമോളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു.

“മോളെ.. നന്നായി പഠിക്കുന്നില്ലേ..?”

“ണ്ട്..അങ്കിളേ..”

“മിടുക്കി..!വരുമ്പോ എന്താ വേണ്ടേ..? ഐസക്രീം കൊണ്ടു വരട്ടെ..?”

“ആ വേണം..”

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കൊച്ചിന്റെ പുറത്ത് തട്ടി പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അശ്വതിയുടെ  മുഖവും അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ദേഷ്യ ഭാവം തന്നെയാണ്. അവളെ അടക്കിയെ മതിയാവു..!!

സാഹചര്യങ്ങളെ അതിന്റെ പൂർണതയിൽ മനസിലാക്കിയ പ്രസാദിന് എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ തല പുകയുകയാണ്. തന്റെ പെണ്ണിനെ സ്വന്തമാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന മാധവൻ..! അവളെയും കൊണ്ട് ഇനി എവിടേക്ക് മാറിയാലും അയാൾ വെറുതെ വിടുമോ..? കാര്യങ്ങൾ ഇത്രയൊക്കെ ആയ സ്ഥിതിക്ക്. ഒരു പോംവഴിയും കിട്ടാതെ, അശ്വതി പറഞ്ഞത് പോലെ ഇതൊക്കെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുകയാണോ വേണ്ടത്..?

ശെരിയാണ് അയാൾ ഇനി അവളെ വിടില്ല. ഞാൻ ഇവിടുന്ന് എണീറ്റാലും ഇതൊക്കെ തന്നെയാവില്ലേ അവസ്ഥ. അവളെയും കൊണ്ട് എവിടേക്ക് മാറും..? ഒരുത്തരം കിട്ടുന്നില്ല..!

സന്ധ്യ മയങ്ങിയ നേരം, അശ്വതി ചിന്നുമോളെ പഠിക്കാനിരുത്തി. ഇളയ കൊച്ചിന് പാല് കൊടുത്ത് ചിന്നുവിനൊപ്പമിരുത്തി റൂമിലേക്ക് വന്നു. കിടക്കുകയാണ് പ്രസാദ്. വല്ലാത്ത ഇളിഭ്യതയോടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അവനും അവളെ നോക്കുന്നുണ്ട്. എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിച്ചല്ലേ മതിയാവു.