അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 4 [ഏകലവ്യൻ] 604

രാത്രി സമയം,

അശ്വതിയുടെ മനസ്സിൽ നിന്നും കുറ്റബോധ ചിന്തകൾ പടിയിറങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു. ബന്ധപ്പെട്ടതൊഴിച്ച് മാധവൻ തന്റെ നഗ്നമേനി കാണുന്നുണ്ടെന്ന് ഭർത്താവിനെ അറിയിച്ചതിന്റെ ഒരാശ്വാസം. പക്ഷെ ഏട്ടൻ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചതിന്റെ പുറകിൽ വേറെ വല്ലതുമുണ്ടോ എന്നറിയില്ല.

ഒരു പക്ഷെ വല്ലാതെ നിസ്സഹായനായി മാറുന്നതാണോ..?

ഞാൻ സമ്മതിച്ചു കൊടുത്തില്ലെങ്കിലും എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങൾ നടക്കുമെന്നും നടക്കുന്നുണ്ട്ണെന്നും ഏട്ടന് ഊഹിക്കാം. ഏട്ടന്റെ മുന്നിൽ വച്ചാണ് അയാൾ തന്നെ പിടിച്ചോണ്ട് പോകുന്നത്.

ഈശ്വരാ.. ജീവിതത്തിൽ ഇങ്ങനെയും അവസ്ഥകൾ തരണം ചെയ്യുന്ന ആരെങ്കിലും ഭൂമിയിലിണ്ടാവുമോ..? പണ്ടുള്ള കാലങ്ങളിൽ ചിലപ്പോ നടന്നേക്കാം. കേട്ടിട്ടുമുണ്ട്.

ഹൊ..!!

ചിന്തകളിൽ നിന്ന് വിരാമം കിട്ടാതെ അവൾ ഭക്ഷണ പാത്രങ്ങൾ കഴുകിയെടുത്തു. മുലകളിൽ പഴയതു പോലെ ഇപ്പൊ നിറയുന്നില്ല. ഉത്പാദനം കുറയുകയാണ്. അത്കൊണ്ട് തന്നെ വേദനയുമില്ല. കൊച്ച് കുടി നിർത്തിയതിനു ശേഷം കുടിച്ചത് മുഴുവൻ അയാളാണ്. സൗമ്യമായ ഒരായാസം.!

സമയം നീങ്ങുന്നതിനനുസരിച്ച് മാധവൻ എത്തുമെന്ന ചിന്തയാണ് ഇപ്പൊ അശ്വതിയുടെ മനസ്സിൽ. വെറുതെ ഇങ്ങനെ നെഞ്ച് കിടന്ന് പിടയുവാണ്. റൂമിലേക്ക് പോകാം. അതാവുമ്പോ ഞാൻ അയാളെ കാത്തിരിക്കുന്നില്ലെന്ന് ഏട്ടനും കരുതിക്കോട്ടെ..

അശ്വതി മെല്ലെ റൂമിലേക്ക് വന്നു. അച്ഛനും മക്കളും നല്ല സംസാരമാണ്.

“ഏട്ടാ..കിടക്കുന്നില്ലേ..??”

അവൾ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.

“ആ.. മാധവേട്ടൻ വന്നോ..?”

“വരുമ്പോ വരട്ടെ..”