അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 4 [ഏകലവ്യൻ] 594

അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. മൂന്ന് നാല് തവണയാണ് മാധവനോടൊപ്പം സെക്സിൽ ഏർപ്പെടേണ്ടി വന്നത്. എതിർത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവസാനം എല്ലാം എനിക്ക് ലൈംഗീക ആസ്വാദനമായി തന്നെയാണ് മാറിയത്. മോശമാണ് ഞാൻ, മോശം പെണ്ണ് തന്നെയാണ്.

“അച്ചൂ..”

വിളി കേട്ടവൾ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർന്നു.

“ഏട്ടാ… ഏട്ടന്റെ കാലിന്റെയൊക്കെ മാറി, വീണ്ടും പണിക്ക് പോയി നമുക്ക് രക്ഷപെടാനുള്ള സമയം വരെ എനിക്കിങ്ങനെ കണ്ണടച്ച് നിൽക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല..”

“എന്തു പറ്റി..?”

“അയാൾ.. അയാൾ വല്ലാതെ നിർബന്ധിക്കുന്നുണ്ട്.”

“ചെയ്യാനോ..?”

“ഉം..”

അവൾ വിഷണ്ണമായി മൂളി. അത് കേട്ട് പേടിയോടെ അവൻ എണീറ്റിരുന്നു.

“എന്തെങ്കിലും കള്ളങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഒഴിയാൻ നോക്കു അച്ചൂ..”

“എന്തു പറയും..? ഇത്രയും നാൾ ഇൻഫെക്ഷൻ ആണെന്നും മെൻസസ് ആണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞും ഒഴിഞ്ഞു.”

“മെൻസസ്കഴിഞ്ഞില്ലെന്ന് പറയ്..”

“അയാളെന്റെ ഡേറ്റ് വരെ ഒക്കെ കൂട്ടി കുറച്ചു നിൽക്കുവാ..”

“എടി..”

അവന്റെ വിളിയിലെ സ്വര പകർച്ച കൃത്യമായി അറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.

“എന്തു ചെയ്യും ഏട്ടാ.. എനിക്ക് പേടിയുണ്ട്..”

കൃത്യ സമയമാണ് കാറിന്റെ ശബ്ദം പുറത്ത് കേൾക്കുന്നുന്നത്. പ്രസാദിന്റെ മനസ്സിൽ ഇടിമുഴക്കം കേട്ടെങ്കിലും അവൾക്ക് കൂസലൊന്നുമുണ്ടായില്ല.

“വന്നെന്ന് തോന്നുന്നു.”

അവൾ മന്ത്രിച്ചു.

“അച്ചൂ.. എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് ഒഴിയ്.. ഒന്നിനും നിക്കല്ലെടി..”

“ഇല്ല, ഞാൻ നോക്കട്ടെ.. പേടിക്കേണ്ട..”

അവളെഴുന്നേറ്റു. മുറി തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി വാതിലടച്ചു വച്ചു.  മെയിൻ വാതിൽ തുറക്കാൻ വേണ്ടി നടന്നു.