അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 4 [ഏകലവ്യൻ] 574

“ഏട്ടാ..”

അവളുടെ വിളിയിൽ അവൻ കൈ മാറ്റി കണ്ണ് തുറന്നു. പരസ്പരം നോക്കുന്ന കണ്ണുകളിൽ അശ്വതിയുടെ മുഖത്ത് അൽപം സങ്കടം നിഴലിച്ചിട്ടുണ്ട്.

“മാധവേട്ടൻ എവിടെ..?”

ആദ്യം അവനറിയേണ്ട കാര്യം മാധവനെ കുറിച്ചാണെന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ അശ്വതിക്ക് എന്തോ തരം വല്ലായ്മ തോന്നി.w

“എറണാകുളം പോയി..”

“മ്മ്..”

കഴിഞ്ഞ രാത്രിയെ കുറിച്ച് ഏട്ടനെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുമോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടിയവൾ കാത്തു. ചോദിക്കുകയാണെങ്കിൽ കള്ളങ്ങൾ മാത്രമേ തന്റെ മനസ്സിൽ മറുപടിയുള്ളു. ഏട്ടനത് വിശ്വസിച്ചേ മതിയാവു.

പരസ്പരം മൗനമായി നോക്കുന്ന വേളയിൽ പ്രസാദിന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം അവന് എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കാനുണ്ടെന്ന്. പക്ഷെ അവൻ ശങ്കിക്കുകയാണ്. കേൾക്കേണ്ടി വരുന്നത് താൻ സംശയിച്ചത് പോലെയാണെങ്കിൽ താങ്ങാനാവില്ല.

രണ്ടാൾക്കുമിടയിൽ മൗനം കനത്തു തുടങ്ങി.

“കിടന്നോ..”

ആ നിമിഷങ്ങളെ താങ്ങാനാവാതെ അവൾ എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവനും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

ലൈറ്റ് അണച്ച് മക്കളുടെ ഒപ്പം കിടക്കുന്ന അശ്വതിയുടെ മനസ്സിൽ ചിന്തകൾ വന്നു മൂടി. ഏട്ടനൊന്നും ചോദിക്കാത്തതിന്റെ കാരണം എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നതിന്റെയാവും. പാവം..!

മാധവൻ തന്റെ മുലകളിൽ പിടിക്കാറുണ്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോഴേ ഏട്ടന്റെ മനസ്സ് തകർന്നത് കണ്ടറിഞ്ഞതാണ്. പക്ഷെ എനിക്ക് ഇനിയിതിൽ എന്തു ചെയ്യാനാവും. ഇന്നലെ അയാൾ രണ്ടു തവണയാണ് അടുപ്പിച്ച് ബന്ധപ്പെട്ടത്. രണ്ടാമത്തെ തവണ എനിക്കും പൂർണ സമ്മതമായിരുന്നു. ഇനി ഇങ്ങനെയേ ഇവിടെ ജീവിക്കാനാവു. മനസ്സറിഞ്ഞു പിഴച്ച ദിവസം..!!