അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 4 [ഏകലവ്യൻ] 588

“ഒന്ന് പതുക്കെ പറ മാധവേട്ടാ.. ഹാളിൽ ചിന്നുമോളുണ്ട്..”

“അവളൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കില്ലെടി.. ഇപ്പൊ ആസ്വദിച്ച് ചോക്ലേറ്റ് കഴിക്കുന്നുണ്ടാവും.”

“ഒഹ്. കൊച്ചിനെ വശത്താക്കിയിട്ടാണ് ഇങ്ങോട്ടുള്ള വരവല്ലേ..”

“അതെ..! അല്ലാതെ എനിക്ക് പറയാൻ ഒക്കുമോ മോള് റൂമിൽ പോ എനിക്ക് നിന്റെ അമ്മയെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു സംസാരിക്കണമെന്ന്..”

“ശെഹ്…!!”

നാണം കൊണ്ട് മുഖം കടുപ്പിച്ച അശ്വതിയുടെ ഇടുപ്പിൽ അയാൾ വേദയനാക്കാതെ പിച്ചി.

“ഹ.. മാധവേട്ടാ..വിട്..”

“ഇല്ല.. നി മറുപടി പറയ്..”

“ഞാ.. ഞാൻ പറയാന് ശ്രമിക്കാം…”

“ശ്രമിച്ചാൽ പോരാ.. ഇന്നുറപ്പായിട്ടും പറയണം. ഞാൻ നിന്നെ പിടിത്തം മാത്രമല്ല നന്നായി രുചിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്..”

“ശ്..”

ദയനീയമായ കുറുമ്പോടെ അവൾ നോട്ടം തെറ്റിച്ചു. അപ്പോഴും അയാളുടെ കര വലയത്തിനുള്ളിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കാൻ അവൾക്കൊരു മടിയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്താടി ഒരു ഇഷ്ടക്കേട്..?”

“ഒന്നുല്ല..”

“എങ്കി നല്ല മോളായി അവനോട് പറയണം കേട്ടല്ലോ.”

“നോക്കാം..”

“പിന്നെ.. നി പറഞ്ഞ സാധനം വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.”

“എന്ത് സാധനം..?”

“കോണ്ടം..!!”

അത് കേട്ടവൾ മുഖം ചുളിച്ചു.

“വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട..”

“പൊയ്ക്കോ വേഗം.. അതിട്ടിട്ടു മതി..”

“അപ്പൊ വേണം..!!”

അയാളുടെ കളിയാക്കൽ കേട്ട് നാണം ഇരച്ചു കയറി, സൗമ്യമായി അവൾ നോട്ടം താഴ്ത്തി. ഇത്തവണ ചമ്മലോടെ ആണെന്ന് മാത്രം.

“എങ്കി അവന്റെ മറുപടിയും കൊണ്ടു വാ.. റൂമിലേക്ക്..”

“അയ്യോ.. എന്നെ വന്ന് വിളിക്കണം.”

“ആഹ.. ഇപ്പൊ കുഴപ്പമില്ലല്ലേ..?”

“എന്തിന്..?”

“ഞാൻ അവന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് നിന്നെ പിടിച്ചോണ്ട് പോകുന്നതിന്..”