അലിയുന്ന പാതിവ്രത്യം 4 [ഏകലവ്യൻ] 591

“എനിക്കൊന്നുമറിയുന്നില്ല.. ഏട്ടൻ പറയ്..”

അവനൊന്നും മിണ്ടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മൗനമായ വേളയിൽ സമയം നീങ്ങി കൃത്യം പത്തേ മുക്കലായി.

ഡോറും തുറന്ന് വാതിൽക്കൽ മാധവനും പ്രത്യക്ഷപെട്ടു. പ്രസാദിന് തീയിൽ ചവിട്ടിയ അവസ്ഥയായിരുന്നു അപ്പോൾ.

അശ്വതിയും പ്രസാദും ഒരു ബെഡിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടേ മാധവന് കലി വന്നു.

“അശ്വതി.., വന്ന് ചോറ് വിളമ്പി താടി..”

വന്ന് പൂറ് വിളമ്പി താടി എന്ന ധ്വനിയോടെ അയാളുടെ ഉദ്ദേശ സ്വരം പ്രസാദിന്റെ മനസ്സിനെ ആക്രമിച്ചു കീഴ്പ്പെടുത്തിയിരുന്നു. അതിനു കണക്കായി അവളുടെ അനുസരണയും.

“ദേ..വരുവാ..!”

അവൾ താഴ്മയായി പറഞ്ഞു. മാധവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. മുഖാ മുഖം നോക്കുന്ന പ്രസാദിന്റെ മുഖം കണ്ട് വളരെ ആദ്യമായാണ് അവൾക്ക് സങ്കടം തോന്നാത്തിരുന്നത്. പകരം ഒരു ഉന്മേഷം.

വിചിത്രമാകുന്ന സ്വഭാവ രീതിയിൽ അവൾക്ക് സ്വയം അതിശയം തോന്നി.  താൻ മാധവനോടൊത്തുള്ള രതി വേഴ്ച ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അയാളുടെ കര വലയങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഞെരിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അതിലുപരി അയാളുടെ പൂർണ ഉദ്ധാരണം പ്രാപിച്ച വണ്ണമുള്ള ലിംഗ തുടിപ്പിനെ തന്റെ യോനിയാഴങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു സ്വീകരിക്കാൻ കൊതിക്കുന്നു..!!

പ്രസാദിന്റെ മൗനമായ മുഖം നോക്കി അവൾ എഴുന്നേറ്റു.

“ഏട്ടാ ഞാൻ വിളമ്പി കൊടുത്തിട്ട് വരാം..”

അപ്പോഴും അവന് ഉത്തരമുണ്ടായില്ല. നടന്നകലുന്ന താലി കെട്ടിയ പെണ്ണിനെ അവൻ തൊണ്ട നനച്ചു വിളിച്ചു.

“അച്ചൂ..”

ദയനീയമായ അവന്റെ സ്വരം കേട്ട് വേഗത്തിൽ അവൾ തിരികെ വന്നു.

“എന്താ..?”

“കോണ്ടം ഉണ്ടല്ലോടി അല്ലേ..?”