അംബികയുടെ ജീവിതം 2 [Arun] 606

അംബിക അത്കേ ട്ട് .. ചിന്തിച്ചു നിന്നു…

 

 

സൂര്യൻ അസ്തമിച്ചിരുന്നു.

മലയോര പ്രദേശതയ്തിനാൽ ആ വീട്ടിൽ നിന്നും അസ്തമയ സൂര്യനെ കാണുന്നത് വളരെ നല്ല കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു.

അംബിക അടുക്കളയിൽ ചെന്നു കട്ടൻ കാപ്പി ഇട്ടോണ്ട് വന്നു.

ചേച്ചി… ദിവാകരൻ ചേട്ടനുമായിട്ട് ഇപ്പോ എങ്ങനാ അതൊക്കെ..

അംബിക ചോദിച്ചു.

ലത: എന്നതാടീ…. മറ്റേതാണോ

ആ….

ലത എഴുന്നേറ്റു മുടി വാരിക്കെട്ടി.

പണ്ടൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോ മൂപ്പർക്ക് പ്രയായില്ലേ… പറ്റൂല്ല…

അപ്പോ ചേച്ചി എങ്ങനാ… ഇതൊക്ക അടക്കി പിടിക്കുന്നെ…

അംബിക പകുതിക്ക് വച്ചു നിർത്തി.

ഓ…. അതോ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെ… മൂപ്പര് വയ്യാണ്ടായതിൽ പിന്നെ ഈ പറഞ്ഞ ചെക്കനു മായിട്ടായിരുന്നു അങ്ങനെ ഒക്കെ ബന്ധപെട്ടത് …

പിന്നെ അവൻ ഗൾഫിൽ പോയപ്പോ… ഞാൻ പിന്നെ അതൊക്കെ അടക്കിപിടിച്ചു..

ലത പറഞ്ഞു നിർത്തി.

എന്തെ നിനക്ക് ഇപ്പോ ഇ തൊക്കെ തോന്നാൻ…

ലത അംബികയോട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

ഒന്നുമില്ല… ചോദിച്ചെന്ന ഉള്ളു.. അംബിക എവിടെയും തൊടാതെ പറഞ്ഞു.

അതൊന്നുമല്ല…

നീ പറഞ്ഞ പോലെ ഷാജിയ്ക് അങ്ങനെ ഒരാഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കി നീ നിന്നു കൊടുത്തെന്നു വച്ചു നഷ്ടമൊന്നുമില്ല…

അവനിവിടുന്നു പോവുകയുമില്ല… ചെലവിനുള്ളത് തരുകേം ചെയ്യും. നീ കണ്ണടച്ചേക്കെടി….

ലത സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു.

അംബിക : മോനെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാലോ ചേച്ചി…

ലത: അവനതിന് ഇവിടുണ്ടാകാറുണ്ടോ…. നീ പേടിക്കാതിരി…

ലത അംബികയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി…