അമ്മ വാല്‍സല്യം [2.0] [Spider Boy] 969

ഇന്നവളുടെ ബഹളം. നിനക്കെന്‍െറ പാലുകൂടിക്കാന്‍ അത്ര കൊതിയുണ്ടെങ്ങില്‍ എന്നോട്‌

ചോദിക്കാഞ്ഞതെന്താ ? നീ കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോള്‍ ഇതെത്ര കൂടിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോഴും നീയെന്‍െറ പൊന്നുണ്ണി തന്നെ. നീ ചോദിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ തരാതിരിക്കുമോ ? *

സുനില്‍ ഒരു കുട്ടിയെപോലെ അമ്മയുടെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. അവന്‍െറ പേടിയെല്ലാം എങ്ങോ പോയിമറഞ്ഞു. ഇപ്പേൾ ഒരു തരം മരവിപ്പാണ്‌. അമ്മ തുടര്‍ന്നു.

* കുഞ്ഞ്‌ പാലു മുഴുവന്‍ കുടിച്ചിട്ടില്ല. നീ വേഗം അടുക്കളയില്‍ നിന്നൊരു ഗ്ലാസ്സ്‌ എടുത്തൊണ്ട്‌ വാ. ഉള്ള പാലിപ്പോഴേ തന്നേക്കാം. പരാതി വേണ്ടല്ലോ. അല്ലെല്‍ വേണ്ട. നീ ഇവിടിരിക്ക്‌. ഞാന്‍ എടുത്തോണ്ട്‌ വരാം *

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് മീന മകൻ്റെ കൈ വിട്ടിട്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു.

ഗ്ലാസ്സ് വേണ്ടമ്മേ എവിടെനിന്നോ ഉമിനീരിറങ്ങി തൊണ്ട നനഞ്ഞ ശക്ടിയിൽ സുനിൽ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

തൻറെ മകൻ ശബ്ദമൊന്ന് കേട്ടതിന്റെ സന്തോഷമായിരുന്നു മീനയ്ക്ക്. അവർ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് തെല്ലൊരു പരിഹാസത്തോടെ ചോദിച്ചു.

” പിന്നെ ? മുലയിൽ നിന്ന് കുടിക്കണോ ?”

ഉം… നാണത്തോടെ സുനിൽ മൂളി.

ഇപ്പോൾ ശരിക്കും ഞെട്ടിയത് മീനയാണ്. വെറുമൊരു കൗതുകമയിരുന്നില്ല ഇതെന്ന സത്യം മീന മനസ്സിലാക്കി. അതോടെ തൻറെ മകനേക്കുറിച്ചൊരു വലിയ ആധി മനസ്സിൽ ചേക്കേറി. മനസ്സിലിട്ടുകൊണ്ട് നടന്ന് മറ്റു വല്ല വഴികളിലേക്കും തിരിയുമോ ? അതോ, ഇപ്പോഴേ വഴിപിഴച്ചോ? ഇതെല്ലാം ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് മീന പതുക്കെ കട്ടിലിൽ മകൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നിട്ട് ചോദിച്ചു!