അമ്മക്കുഞ്ഞ് 5 [skull666] 289

“പൊന്നേ മതീടാ… എനിക്ക് പേടിയാവുന്നു….”

“എന്നെയോ?”

“നിന്നെയല്ല…..”

“പിന്നെ?”

“എനിക്കറിയില്ല.”

“ഓ… എൻ്റെ കാര്യം തന്നെയാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്…. ഇപ്പൊ മാറ്റിപ്പറയുന്നു… ഞാൻ ചീത്തയാണല്ലോ…”

ഞാൻ കട്ടിലിൽ കമഴ്ന്ന് കിടന്നു.
.
.
.
.
അടുത്ത് വന്നിരിക്കുന്നുണ്ട്.

“എടാ…”

ഞാൻ അനങ്ങിയില്ല.

“എൻ്റെ പൊന്നിനെ പേടിയാന്നല്ല പറഞ്ഞത്. നാട്ടുകാരെയും ബന്ധുക്കാരേം ഒക്കെ. ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെന്ന് ആരെങ്കിലും ഒക്കെ അറിഞ്ഞാലോ…. പിന്നെ ദൈവത്തിനെയും പേടി…”

“ഇങ്ങനെ പാടില്ലെന്ന് ഏത് വേദത്തിലാ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്?”

“അതൊന്നും എനിക്കറിയില്ല.”

“തെറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അത് ഒരു പ്രവൃത്തി ആർക്കെങ്കിലും ദ്രോഹം ആവുമ്പോഴല്ലേ… ഇതിലിവിടെയാ ദ്രോഹം?”

“വേറാരോടും ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെന്ന് പറയണ്ട തൽക്കാലം. ഒന്നെങ്കിൽ നിനക്ക് ഭ്രാന്താണെന്ന് പറഞ്ഞ് പിടിച്ച് കൊണ്ട് പോവും. അല്ലെങ്കിൽ തല്ലിക്കൊല്ലും.”

“ഇനി കാമം തെറ്റാണെന്ന് തന്നെ വച്ചാലും പ്രണയിക്കുന്നതിൽ എന്താ തെറ്റ്…?”

“ആളുകൾ ഇങ്ങനെയൊന്നും അല്ല ചിന്തിക്കുന്നത്.”

“ഇയാളെന്തായാലും പേടിക്കേണ്ട. ഞാൻ ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും വരില്ല. കുഴപ്പമില്ലെന്നോർത്തിട്ടാണ്.”

“പിണങ്ങല്ലേന്നേ….’

“എനിക്കെന്ത് പിണക്കം? എന്നെ പേടിയല്ലേ?”

അടുത്ത് വന്നിരുന്ന് തലയെടുത്ത് മടിയിൽ വച്ച് നെറ്റിയുടെ സൈഡിൽ ഒരുമ്മ…
(Success!)

ഞാൻ വീണ്ടും വയറിൻ്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് കിടന്നു. പുറകിലൂടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുഖം ഞെക്കിത്താഴ്ത്തി വച്ചു.

അമ്മക്കുഞ്ഞിൻ്റെ മണം. Animalic……… അയ്യോ അമ്മേ……..