അമ്മക്കുട്ടി 4 [Zilla] 417

എന്നിട്ടവൾ ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുട്ടിപിടിച്ചിരുന്നു. തന്നോടൊള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടാണെങ്കിലും അമ്മുസിന്റെ വാക്കുകൾ അവനിൽ ഒരുപേടി ഉണ്ടാക്കി. കാരണം ഒരു വല്ലാത്ത ഭാവത്തോടെയാണ് അവൾ അത് പറഞ്ഞത്.
സൗമ്യ :എന്താ എന്റെ മോന് പേടിയായോ.
അവന്റെ നെഞ്ചിൽനിന്നും തല ഉയർത്തികൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു.
മിഥുൻ:ഏയ് എന്തിനു.
സൗമ്യ :സത്യം പറയടാ എനിക്ക് പ്രാന്താണൊന്നല്ലേ നീ ഇത്രേം നേരം ചിന്തിച്ചോണ്ടിരുന്നേ.
മിഥുൻ :ഒന്ന് പോയെ അമ്മുസേ.
സൗമ്യ :പക്ഷെ എനിക്ക് പ്രാന്ത് വരും, നീ എന്നെ വിട്ട് പോയ… എന്നിട്ട് നിന്നെ കൊന്നിട്ട് ഞാനും ചാവും.
മിഥുൻ :ദേ അമ്മേ ശെരിക്കും ഓവറാകുന്നുണ്ടാട്ടോ.
അത് കേട്ടവൾ പൊട്ടി ചിരിച്ചു… എന്നിട്ട് അവനെ നോക്കി.
സൗമ്യ :കണ്ട കണ്ട, നിനക്ക് പേടി ആവണിണ്ടല്ലേ ഞാനിങ്ങാനൊക്കെ പറയുമ്പോ.
മിഥുൻ :ഓ പിന്നെ ഞാനെന്തിനാ അമ്മുസിനെ പേടിക്കണേ.
സൗമ്യ :എന്നാ എനിക്കൊരുമ്മ താ.
അവൾ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ കെഞ്ചി.
മിഥുൻ :അച്ചോടാ…എന്റെ കൊച്ചിന് ഞാൻ തരാട്ടോ.
എന്നിട്ടവൻ അവള്ടെ കവിളിലും നെറ്റിയിലും ഉമ്മ കൊടുത്തു. എന്നിട്ടവളെ അവന്റെ നെഞ്ചിലോട്ട് ചായ്ച്ചു.
മിഥുൻ :കിളവിക്ക് ഇപ്പോഴും കൊഞ്ചൽ മാറീട്ടില്ല…
സൗമ്യ :ഞാനെന്റെ മോന്റടുത്തല്ലേ കെഞ്ചിയെ,ഇനീം ഞാൻ കെഞ്ചും.
അതുകേട്ടപ്പോ അവൻ അവളെ ഒന്നുടെ തന്റടുത്തേക്ക് കേറ്റി ഇരുത്തി, തന്റെ ചന്തിയിൽ എന്തോ കുത്തുന്ന പോലെ തോന്നിയപ്പോളാണ് സൗമ്യക് മനസിലായത്, അവളിപ്പോ അവന്റെ സാധനത്തിന്റെ പുറത്താണ് കുണ്ടി വെച്ചേക്കാണെന്ന് അവൾക് മനസിലായത്, എന്നാൽ മിഥുന് ഒരു ഭാവവെത്യാസോമില്ല, അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവളും അത് കാര്യമാക്കിയില്ല. അവർ കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.
മിഥുൻ :അമ്മുസേ.
സൗമ്യ :മ്മ് എന്തേ
മിഥുൻ :ഞാനമ്മുസിനെ അങ്ങ് കല്യാണം കഴിച്ചാലോ.
സൗമ്യ :നിനക്കെന്താ പ്രാന്തായോ.
മിഥുൻ :ഞാൻ കാര്യം പറഞ്ഞതാ, ഇത്രേം നല്ല പെണ്ണിനെ എനിക്കിനി എവിടുന്ന് കിട്ടാനാ.
സൗമ്യ :അതൊന്നും ശെരിയാവില്ല.
മിഥുൻ :അതെന്താ ശെരിയാവാത്തെ, ഇങ്ങ് നോക് അമ്മുസേ, എന്നെ ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നതാരാ അമ്മുസ്, എന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിശ്വാസം ഉള്ളതാർക്ക അമ്മുസിനു, എന്നെ ഏറ്റവും മനസിലാക്കിയിട്ടുള്ളതാരാ അതും ഈ അമ്മുസ്… അപ്പോപ്പിനെ ഞാൻ അമ്മുസിനെ കെട്ടിയാലെന്താ…എങ്കിൽ ശെരി കല്യാണം കഴിക്കണ്ട പക്ഷെ