=============================

മഴയിൽ നനയുന്നതൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. മോന്റെ കവിളിൽ ആഞ്ഞു തല്ലുമ്പോൾ എന്തായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ ? അതും അറിയില്ല. തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഇല്ല, പിന്നാലെ അവൻ വരുന്നില്ല. നനഞ്ഞ തുണി മാറാൻ തോന്നിയില്ല.. തല തുവർത്തിയതുമില്ല. നേരെ കട്ടിലിലേക്ക് വീണു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. എന്തിനാണ് ഞാൻ കരയുന്നത് ? എന്റെ മോൻ…അവൻ തെറ്റു ചെയ്തിട്ടല്ലേ ഞാൻ തല്ലിയത്…? പക്ഷെ ആ തെറ്റ് ഒരു പരിധിവരെ താനും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ലേ…

അറിയാതെ മനസ്സ് ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് ഒന്നു ഊളിയിട്ടു. തനിക്ക് പത്തൊൻപത് വയസായിരുന്നു അന്ന്. ഡിഗ്രി രണ്ടാം വർഷം പഠിക്കുമ്പോഴാണ് ഈ തറവാട്ടിൽ നിന്നും ഒരു വിവാഹാലോചന തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നത്. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഞാൻ ഒറ്റമകളായിരുന്നല്ലോ. അതിന്റേതായ സ്നേഹവും പരിഗണനയും യഥേഷ്ടം ലഭിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ട് വിവാഹത്തിന് എന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് പ്രഥമ പരിഗണന ,അച്ഛനും അമ്മയും എനിക്ക് തന്നിരുന്നു. പയ്യനെ ഇഷ്ടമായോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഇഷ്ടമല്ല എന്നു മറുപടി പറയത്തക്ക കാരണങ്ങളും ഇല്ലായിരുന്നു. സുമുഖൻ…അരോഗ ദൃഢഗാത്രൻ… പിന്നെ തനിക്ക് മറ്റു പ്രണയങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു. വളരെ ആര്ഭാടത്തോടെ ആയിരുന്നു വിവാഹം. ഈ വീട്ടിലേക്ക് ഇവിടുത്തെ മരുമകളായി കടന്നു വരുമ്പോൾ നിലവിളക്ക് കൊളുത്തി എതിരേറ്റത് ഏട്ടന്റെ അച്ഛനായിരുന്നു. ഏട്ടന് പത്തു വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് അമ്മ മരിക്കുന്നത്.