അമ്മയാണെ സത്യം 8 [Kumbhakarnan] 429

“അഹ്…”
അവളൊന്നു കുറുകി.
അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നു നിന്ന് അവൾ അവന്റെ ഇടുപ്പിൽ കൈകൾ ചുറ്റി തന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർത്തു വരിഞ്ഞു മുറുക്കി.
“പോകണ്ടേ…?”
അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഉം…പോകാം…”
അവൾ ആലിംഗനത്തിൽ നിന്നും അവനെ മോചിപ്പിച്ചു.
അവൻ അലമാര തുറന്ന് ലെഗ്ഗിൻസ് എടുത്ത് അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.

“ഇത് വേണോ കണ്ണാ …?”
അവൾ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ ചിണുങ്ങി.

“എന്നോടൊപ്പമല്ലേ അമ്മ വരുന്നത്… പിന്നെന്താ…?”

അവൾ കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ലെഗ്ഗിൻസ് കാലിലൂടെ കയറ്റി ഇടാൻ തുടങ്ങി. കാൽ വണ്ണകളും തുടകളും അസാമാന്യ വണ്ണമുള്ളതുകൊണ്ട് കയറാൻ അൽപ്പം പണിപ്പെട്ടു. അമ്മ ഒരു കാലുയർത്തി ലെഗ്ഗിൻസ് വലിച്ചു കയറ്റുമ്പോൾ അവൻ തൊട്ടു മുന്നിൽ നിലത്തേക്കിരുന്നു. തുടകൾ അകന്നപ്പോൾ ചുവന്ന പാന്റിക്കുള്ളിൽ പൊന്തി നിൽക്കുന്ന അമ്മയുടെ പൂറപ്പം . പാന്റിയുടെ ഇരുവശവും പുറത്തേക്ക് തലനീട്ടിയ പരുക്കൻ രോമച്ചുരുളുകളുടെ കാഴ്ച.

“ഛേ… എഴുനേരെടാ വൃത്തികെട്ടവനെ…”

തന്റെ കാലുകൾക്കിടയിലേക്കുള്ള അവൻ്റെ ആർത്തി നിറഞ്ഞ നോട്ടം കണ്ട് അവൾ കൃത്രിമ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. അവൻ ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് കൈ നീട്ടി പാന്റിക്ക് മുകളിലൂടെ അമ്മയുടെ പൂറിൽ ഒന്നു തടവി.

“ഹോ…മനുഷ്യൻ തുണിയുടുക്കാനും സമ്മതിക്കില്ലല്ലോ…”

അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റിയിട്ട് വല്ല വിധവും അവൾ ലെഗ്ഗിൻസ് വലിച്ചു കയറ്റിയെഴുന്നേറ്റു. തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അമ്മയുടെ രൂപം ..തന്റെ രേവൂട്ടിയുടെ രൂപം…അവൻ കൺ നിറയെ കണ്ടു.

“ഹാലോ. ..”

അവന്റെ നേരെ കുനിഞ്ഞ് താടിക്ക് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ വിളിച്ചു.
കണ്ണുകൾക്ക്‌ മുന്നിൽ തൂങ്ങിയാടുന്ന ഒരു താലി മാല. അതിനു പിന്നിൽ ടോപ്പിൽ നിന്നും വെളിയിലേക്ക് തള്ളി പരസ്പരം ചേർന്നിരിക്കുന്ന മുലകളുടെ ചാൽ…
അവൻ അമ്മയുടെ നേരേ കൈ നീട്ടി. അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. രണ്ടാളും കൈകൾ കോർത്തുപിടിച്ച് പുറത്തേക്കു നടന്നു. അവൻ ബുള്ളറ്റ് എടുത്ത് വീടിനു മുന്നിൽ വരുമ്പോഴേക്കും അവൾ വീട് പൂട്ടി താക്കോലുമായി പടികൾ ഇറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.