“അത് ഞാന് എന്റെ നേറ്റീവ് പ്ലേസ് (native place) ഒന്ന് നോക്കുവാരുന്നു.”
“നേറ്റീവ് പ്ലേസോ? അതെന്തുവാ?”
“അമ്മാ ഞാന് ജനിച്ച സ്ഥലം. അത് ഇവിടെ അല്ലേ?”
“ഇത് എവിടുന്നു കിട്ടി ഈ ഒരു പേരൊക്കെ?”
“അത് പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ ബാംഗ്ലൂര് പെണ്ണുങ്ങളൊക്കെ അങ്ങനെയാ പറയുന്നത്.”
“നീ ഇത് എന്താ പറയുന്നത്? അവിടെ ഇതൊക്കെയാണോ സംസാരിക്കുന്നത്?”
“അത് പിന്നെ ഒരിക്കല്, ഒരുത്തി ഒരു മിഡിയും ഇട്ടോണ്ട് വന്ന ദിവസം ഒന്ന് കാലുതെറ്റി വീണു. അപ്പോള്, അവളുടെ ഈ സ്ഥലം കണ്ടു. അത് കണ്ടിട്ട് അവളുടെ കൂട്ടുകാരികള് പറഞ്ഞതാണ് ‘എടീ നിന്റെ മക്കളുടെ നേറ്റീവ് പ്ലേസ് കാണുന്നു’ എന്ന്.” (അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയില്, അവന് രക്ഷപെടാന് വേണ്ടി ഒപ്പിച്ച ഒരു കള്ളമാണ്. സത്യാവസ്ഥ വഴിയെ മനസ്സിലാകും)
“കൊള്ളാം! നീയൊക്കെ ഇതാ അവിടെ പഠിക്കുന്നത്.. അല്ലേ?”
“ഇതും പഠിക്കണ്ട കാര്യങ്ങള് അല്ലേ?”
“തന്നെ……… തന്നെ….. നീ അതും അതിനപ്പുറവും പഠിക്കും.”
“അമ്മാ, ഈ കൊടുംകാടൊക്കെ വെട്ടി വെളുപ്പിക്കാത്തതെന്താ?”
“ഓ…. ആരെക്കാണിക്കാനാ വെട്ടി വെളുപ്പിക്കുന്നത്? അത് കാണാനുള്ള ആള്, നാല് വര്ഷമായി അങ്ങോട്ടൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ട്. പിന്നെന്തിനാ ഞാന് അതൊക്കെ വെട്ടുന്നത്?”
“ഇതിനിടക്ക് കടുവയോ കാട്ടുപോത്തോ കേറിയിരുന്നാലും അറിയത്തില്ലല്ലോ….”
“ഇപ്പോള് അതിനകത്ത് അതിനെയൊക്കെക്കാള് വലിയ ഒരു കാട്ടുപോത്തല്ലേ കേറിയിരിക്കുന്നത്…..”
“ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ ഈ കാടും, അതിനുള്ളിലെ തടാകവുമൊക്കെ….”
അമ്മയെ പണ്ണനും വേണം oru ഭാഗ്യം
Bro
ഞാൻ ഈ കഥ അടുത്തിടെ ആണ് വായിച്ചത്
അടിപൊളി
സാധാരണ ഉണ്ടാകുന്ന കഥകളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി സംഭാഷണങ്ങൾ ഈ കഥയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയത് നന്നായിട്ടുണ്ട്
അതാണ് ഈ കഥയുടെ ആകർഷണം
????????
Kolaam…… Nannayitund.
????