അമ്മയെന്ന സൗഭാഗ്യം [കരിങ്കാലൻ] 1092

എനിക്ക് മതിവരുവോളം അമ്മയുടെ മുലകൾ ഞാൻ മാറിമാറി ഇമ്പുകയും കശക്കുകയും ചെയ്തു. സുഖവും വേദനയും അമ്മയിൽനിന്നു പലതരം ശീൽക്കാരങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ചു. ആ മുലകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു, ഇനി എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ ചോര പുറത്തുവരും എന്ന അവസ്ഥയായി. എങ്കിലും അമ്മ എന്നെ തടഞ്ഞില്ല, ഒന്നും പറഞ്ഞുമില്ല,  കണ്ണുകളടച്ച് ആസ്വദിച്ച് കിടന്നതല്ലാതെ. 

ഞാൻ അമ്മയെതന്നെ നോക്കിനിന്നു. കുറച്ചുനേരമായിട്ടും ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിലായ അമ്മ പതുക്കെ കണ്ണുതുറന്ന് എന്നെ നോക്കി…എന്തേ എന്ന് മുഖമുയർത്തി ആഗ്യത്തിൽ ചോതിച്ചു..

ഒന്നുമില്ല..അമ്മ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് കൊണ്ട് നോക്കിയതാ…ഞാൻ പറഞ്ഞു.

എന്റെ മോൻ മതിവരുവോളം ആസ്വദിച്ചോട്ടെ എന്നുകരുതി തടസ്സപ്പെടുത്താതിരുന്നതാ…

അമ്മ ഇൗ സാരി ഒന്ന് ഊരിമാറ്റ്..

ഇന്നത്തെ ദിവസം ഞാൻ എന്നെ പൂർണമായും നിനക്ക് വിട്ടുത്തന്നിരിക്കുകയാണ്, എന്താണ് വേണ്ടതെന്ന് വച്ചാൽ നീ തന്നെ ചെയ്തുകൊള്ളുക.

അമ്മ ഇങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എങ്ങിനെയാണ് ഇതൊക്കെ ഊരുക..!!

അമ്മ ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

ഞാൻ എന്റെ കൈകൾ അമ്മയുടെ അടിവയറ്റി ലൂടെ നീക്കി സാരിയുടെ മടിക്കുത്ത് വലിച്ചു പുറത്തേക്ക് ഇട്ടു, എന്നിട്ട് സാരിത്തലപ്പ്‌ പതിയെ വലിച്ചു. കാൽമുട്ടുവരെ ഞാൻ ഉയർത്തിവച്ച അമ്മയുടെ സാരി വലിക്കുന്നതിന് അനുസരിച്ച് ഇളകി മാറുന്നത് അത് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു.  എനിക്ക് വലിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി അമ്മ അമ്മയുടെ നിതംബം ഉയർത്തി എന്നെ സഹായിച്ചു.

ഇതെന്താ അമ്മേ പാഞ്ചാലി വസ്ത്രാക്ഷേപമോ…തീരുന്നില്ലല്ലോ..?

ഇത് തീരാൻ സമയമെടുക്കും കണ്ണാ….കാരണം ഒരു മകൻ അമ്മയുടെ വസ്ത്രം ഊരി മാറ്റുന്നത് ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റാണ്…അതല്ലേ നീ ചെയ്യുന്നത്…..

ഞാൻ സാരി അഴിക്കുന്നത് നിർത്തി അമ്മയെ സംശയത്തോടെ നോക്കി..

“അമ്മയ്ക്ക് താൽപര്യമില്ലെങ്കിൽ….

എന്നെ പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അമ്മ പറഞ്ഞു….