അമ്മയെന്ന സൗഭാഗ്യം [കരിങ്കാലൻ] 1091

..തെറ്റാണ് കണ്ണാ നമ്മൾ ചെയ്യുന്നത് പൊറുക്കാനാവാത്ത തെറ്റ്… പക്ഷേ…… ആ തെറ്റ് നീ ചെയ്യണമെന്നും അതിൻറെ സുഖം അറിയണം എന്ന് ഞാനും ആഗ്രഹിക്കുന്നു…. അതുകൊണ്ട് ഇപ്പോൾ മുതൽ നമുക്കിടയിൽ ഇതൊരു തെറ്റല്ല…

ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ സൈഡിൽ നിന്ന് അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തു അതു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

ഇനി ഞാൻ അഴിച്ചോട്ടെ..

ഇനിയും അതിന് അനുവാദം ചോദിക്കേണ്ടതുണ്ടോ കണ്ണാ…

ആ കസവു സാരിയുടെ അവസാനത്തെ ഭാഗവും അമ്മയിൽനിന്ന്‌ അകന്നു പോകാൻ പിന്നീട് അധികം സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല. ഇപ്പൊൾ മുട്ടോളം പൊങ്ങിയ കറുത്ത പാവാടയുമായി എൻറെ അമ്മ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എനിക്കു മുന്നിൽ കിടക്കുന്നു. എൻറെ വിറക്കുന്ന കൈകൾ അമ്മയുടെ പാവാട ചരടിലേക്ക് നീണ്ടു. ആ കറുത്ത പാവാട അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിൽ നിലനിർത്തിയ വെളുത്ത ചരടുകൾ എന്റെ കൈകളാൽ അഴിക്കപ്പെട്ടു.. അമ്മയുടെ കാലകത്തി ഇരുന്ന് ആ പാവാട താഴേക്ക് വലിക്കുമ്പോൾ എൻറെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടുകയായിരുന്നു..

ഞാൻ വലിക്കുന്നതിന് അനുസരിച്ചു പാവാട അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങുമ്പോൾ.. എൻറെ അമ്മയുടെ രഹസ്യ ഭാഗത്തെ മറച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു മറൂൺ നിറത്തിൽ പൂക്കൾ ആലേഖനം ചെയ്ത പാന്റി സാവധാനം എൻറെ മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞുവന്നു. 

ഊരിയെടുത്ത പാവാട എങ്ങോട്ടേക്കാണ് എറിഞ്ഞതെന്ന് ഒരു ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.. കാരണം എൻറെ മുന്നിൽ അപ്പോൾ ആ കൊഴുത്ത തുടകളും.. ആ പാന്റിയും മാത്രമായിരുന്നു… ആ ദർശനം എൻറെ കണ്ണുകളിൽ ഉണ്ടാക്കിയ വിസ്മയം കണ്ടിട്ടാവണം…. അമ്മയിൽ നിന്ന് ഒരു അടക്കിയ ചിരി പുറത്തുവന്നത് ഞാൻ കേട്ടു. ഞാൻ പതിയെ അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നീങ്ങി.. ഞാൻ എൻറെ കൈകൾ നീട്ടി ആ പാന്റിയുടെ മുകളിലായി കൊണ്ടുവച്ചു.. എൻറെ സ്പർശനം ഏറ്റപ്പോൾ അമ്മ  ദീർഘശ്വാസം എടുത്തതും, അടിവയർ ഉള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞതും ഞാൻ അറിഞ്ഞു. ഞാൻ സാവധാനം എൻറെ നാവു കൊണ്ട് പാന്റിയുടെ മുകളിൽ ഒന്നു തഴുകി. അമ്മയുടെ ശരീരത്തിൽ ഒരു കുളിരുണ്ടാവുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. എന്റെ കൈകൾ സാവധാനം അമ്മയുടെ പാന്റീസ് വലിച്ചു താഴ്ത്താൻ തുടങ്ങി. എന്റെ ജന്മഭൂമി എന്റെ കണ്ണുകൾക്കു വിരുന്നൊരുക്കി അനാവൃതമാകാൻ ഇനി ഏതാനം നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം. ആ പാന്റീസ് അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നു ഊർന്നുമാറിയപ്പോൾ ഞാൻ ആദ്യമായി ദർശിച്ചു…. എന്റെ ദേവതയുടെ സ്വർഗ്ഗസ്ഥാനം, അഥവാ എന്റെ മാതൃയോനി. ആ കാഴ്ച എന്റെ ശരീരത്തെ ഓരോ രോമകൂപത്തെയും പുളകം കൊള്ളിച്ചു.