അമ്മയെയും മകളെയും മാറി മാറി 2 [Deepak] 939

അവൾ–“മനുഷ്യനേക്കാൾ എനിക്കിഷ്ട്ടം ദൈവങ്ങളെയാണ്”
ഞാൻ–“അതെന്താ അങ്ങനെ”
അവൾ–“ദൈവം എന്നെ കളിയാക്കിയിട്ടില്ല, അതുകൊണ്ട്”
ഞാൻ–“നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ടമാണോ?”
അവൾ–“ഇഷ്ടക്കുറവൊന്നുമില്ല”
ഞങ്ങൾക്കുമുകളിലൂടെ കുറെ പക്ഷികൾ കൂട്ടമായി ശബ്ദിച്ചുകൊണ്ടു പറന്നുപോയി.
ഞാൻ—-“നിനക്കിവിടെ വന്നു ഒറ്റക്കിരിക്കാൻ ഭയമില്ലേ?”
അവൾ തിരിഞ്ഞു എന്നെ നോക്കി. അവളുടെ തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകൾ എന്നെ നോക്കി കൊതി പിടിപ്പിക്കുന്നു. എന്റെ നോട്ടം കാട് കയറിയപ്പോൾ അവൾ കൈകൊണ്ടു മാറ് മറച്ചു പിടിച്ചു.
അവൾ: “എന്താ ചോദിച്ചേ, ഒറ്റക്കിരിക്കാൻ പേടിയൊന്നോ. എനിക്കങ്ങനെ പേടിയൊന്നുമില്ല. ഇവിടെങ്ങും ആരും വരില്ല. അമ്മെ എന്നെ ചെറുപ്പം മുതൽ ഇവിടെ കൊണ്ട് വരുമായിരുന്നു. മലമ്പ്രദേശങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്നവർ മല കയറാൻ പഠിക്കണമെന്ന് അമ്മ പറയുന്നത്. അതുകൊണ്ടു ചെറുപ്പം മുതൽ അമ്മ എന്നെ മല കയറാൻ പഠിപ്പിക്കുമായിരുന്നു.”
ഞാൻ—ആഹാ അത് കൊള്ളാമല്ലോ. അമ്മ ഇപ്പോഴും വരുമോ?
ഗീത:— ഇല്ല അമ്മ ഇപ്പൊ മല കയറുമ്പോൾ കാലു വേദനിക്കും അതുകൊണ്ടു ഇങ്ങോട്ടു കയറി വരില്ല.
ഞാൻ:—നല്ല കാര്യം.
അവൾ വീണ്ടും മുന്നോട്ടു നടന്നു.
ഗീത–അങ്കിളിനു പൂച്ചപ്പഴം വേണോ?
ഞാൻ–“പെണ്ണെ നീ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയല്ല. പ്രായമുള്ള യുവതി ആണ്. നാളെ നിന്നെ കെട്ടിച്ചു വിടുമ്പോൾ ഒരു പുരുഷനോടൊപ്പം കിടക്കേണ്ടവളാണ്. പൂച്ചപ്പഴവും തത്തപ്പഴവുമൊന്നും കഴിക്കാതെ നല്ല പഴങ്ങൾ വല്ലതും കഴിക്ക്”
അവൾ—“നല്ല പഴങ്ങൾ ഒന്നും ഇവിടില്ല അങ്കിളേ.”
നാൻ–നല്ല പഴം ഞാൻ തരാം”
അവൾ—എന്നാൽ താ.
അവൾ കൈ നീട്ടി എന്റടുത്തു വന്നു നിന്നു. ഞാനവളുടെ കയ്യിലൊരു മുത്തം കൊടുത്തു. അവൾ വേഗം കൈ മാറ്റി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.
ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം എനിക്ക് മനസിലായില്ലെങ്കിലും അവൾക്കു പരിഭവമൊന്നുമില്ലെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി.
അവൾ തിരിഞ്ഞു മുന്നോട്ടു നടക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞു–“ഈ അങ്കിൾ അഹങ്കാരിയാ”
ഞാൻ–എന്നാരു പറഞ്ഞു.
അവൾ—ആരും പറയണ്ടാ, കണ്ടാൽ തന്നെ മനസിലാകും.
ഞാൻ—എന്ത് കണ്ടാൽ, എന്നെ കണ്ടാലോ?
അവൾ–അല്ല കൈലിരുപ്പു..
ഞാൻ —കൈലിരുപ്പു അത്ര മോശമാണോ…
അവൾ–ഊം…..
അകലെനിന്നും പറന്നെത്തിയ പ്രഭാത കാറ്റ് ഞങ്ങളെ ചുംബിച്ചു അകലങ്ങളിലേക്ക് പറന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ആകാശത്തു കാർമേഘങ്ങൾ നിലയ്ക്കാതെ വന്നുകൂടി രൂപം മാറി കാറ്റിനൊപ്പം പറന്നു നീങ്ങി.
ഞങ്ങൾ ഒരു വലിയ വൃക്ഷച്ചുവട്ടിലെത്തി.