വിവാഹം കഴിച്ച് ദൂരെ ഒരു നാട്ടിൽ വീടും വെച്ചു കൊടുത്തു തമ്പ്രാൻ.. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അനിത ഒരാൺകുഞ്ഞിന് പ്രസവിച്ചു. ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത വിഷ്ണു നായരുടെ കുട്ടി അല്ല എന്നാണ് നാട്ടിലെ പാട്ട് പക്ഷേ ചെക്കൻ വലുതായി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വിഷ്ണു നായരുടെ അതേ സ്വഭാവവും പ്രകൃതിയുമായിരുന്നു അവനുമുണ്ടായിരുന്നത് …
പ്രസവം കഴിഞ്ഞതിനെ പിന്നെ നല്ലൊരു വീട്ടമ്മയായി ജീവിക്കുകയായിരുന്നു അനിത ..ഒരുൾവലിഞ്ഞ പ്രാകൃതമായ ഭർത്താവിനെ പോലെ തന്നെയാണ് തൻ്റെ മകൻ കൃഷ്ണനും എന്ന് ചിന്തിച്ച് ആവലാതിയിൽ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു അനിത…
എന്നാൽ ഇതേ സമയം മറ്റൊരിടത്ത് പഠനസമയത്ത് വിവാഹിതനായ ഒരു സാറിന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടിയ നമിതയെ വീട്ടുകാര് പിന്തുടര്ന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചു.. സംഗതി പക്ഷെ അവര് രഹസ്യമാക്കി വച്ചു. ഏകമകള് ആണ്.
കാണാന് അതിസുന്ദരി. വെളുത്ത് കൊഴുത്ത് എല്ലാം അളവിലധികം ഉള്ള ചരക്ക്. വീട്ടില് ഇഷ്ടംപോലെ പണവും. പക്ഷെ ഇനി നിര്ത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നാല് പ്രശ്നമാകും എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട്, ഇരുപത്തി അഞ്ചാം വയസ്സില്ത്തന്നെ അവരവളെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടു.
കടിമൂത്ത് പെണ്ണ് ഇനിയും വേലി ചാടിയാലോ എന്ന ഭയം കാരണം അധികമൊന്നും ആലോചിക്കാതെയാണ് അവളുടെ കല്യാണം അവര് നടത്തിയത്. കാരണം അവളുടെ ഭാവിയേക്കാള് ഏറെ സ്വന്തം മാനത്തിനാണ് അവര് പ്രാധാന്യം കൊടുത്തത്.
എങ്കിലും കൃഷ്ണന്റെ ആലോചന എല്ലാം കൊണ്ടും അവര്ക്ക് യോജിച്ചതായിരുന്നു. ഒന്നാമത് അവന്റെ നാട് വളരെ ദൂരെയായിരുന്നു എന്നുള്ളതും, രണ്ട്, അവനൊരു മണ്ണുണ്ണി ആയിരുന്നു എന്നതുമാണ്. നാളെ അഥവാ അവളുടെ ചരിത്രം അറിഞ്ഞാലും അവനതൊരു പ്രശ്നമായി കാണില്ല എന്ന് കുരുട്ടുബുദ്ധിക്കാരനായ അവളുടെ തന്തയ്ക്ക് തോന്നി…
