അമ്മായി അമ്മയുമായി ഒരു രാത്രി [Binoy T] 1821

സമയം വീണ്ടും പയ്യെ പയ്യെ മുന്നോട്ടു പോയി. നിർഭാഗ്യം എന്ന് പറയട്ടെ രണ്ടു പേരെയും ഉറക്കം കനിഞ്ഞില്ല. നിർഭാഗ്യമോ, ഭാഗ്യമോ, ഉറക്കം സ്വയം കനിയാതെ സ്വർഗ്ഗം ഞങ്ങൾക്ക് സമ്മാനിക്കുകയായിരുന്നു.

ശരീരം കോച്ചുന്ന തണുപ്പ് മുറിയിലാകെ പടർന്നു. ഏക ചൂട് ഉത്പാദനം ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും മാത്രമായിരുന്നു. കംഫോര്ട്ടറിനുള്ളിൽ ആ ചൂട് പിടിച്ചു നിർത്താൻ ഞങ്ങൾ ആകുന്നതുപോലെ ശ്രെമിച്ചു. ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ചെറിയ ഒരു സ്ഥലത്തു അപ്പോളും തണുപ്പ് തലം കെട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് ഒഴിവാക്കാൻ പരസ്പരം ചേർന്ന് കിടക്കുകയെ നിവർത്തി ഉള്ളുവെങ്കിലും ഞങ്ങൾ അങ്ങെനെ ചെയ്തില്ല.

കംഫോര്ട്ടറിനടിയിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കിടന്നു, ഉറക്കം വരാതെ ഇടക്ക് ഇടക്ക് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും അങ്ങോട്ട് നീങ്ങിയും ഇങ്ങോട്ടു നീങ്ങിയും. ഓരോ നീക്കത്തിലും ഞങ്ങൾ കുറേശ്ശേരി കുറേശെ അടുത്ത് വരുന്നത് അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അറിയുന്നുടായിരുന്നില്ല. ഒരു കാര്യത്തിൽ മാത്രം ഞങ്ങൾ ശ്രെധിച്ചു. പരസ്പരം മുഖാമുഖം വരാതെ ഇരിക്കാൻ.

സമയം വീണ്ടും മുന്നോട്ടു പോയി. അനിവാര്യമായതു തന്നെ സംഭവിച്ചു. കുറേശെ കുറേശെ ഞങ്ങളുടെ ശരീരം അടുത്ത് അടുത്ത് വന്നു, കാന്തം ഇരുമ്പിനോടെന്നപോലെ.

ആ ഒരു നിമിഷത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങൾ തമ്മിൽ ചേർന്ന്. അതുവരെ പരസ്പരം വായുവിലൂടെ മാത്രം ചൂട് പകർന്നിരുന്നു ശരീരങ്ങൾ നേരിട്ട് പരസ്പരം ചൂട് കൈമാറാൻ ആരംഭിച്ച നിമിഷം.കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്നരീതിയിൽ ഞങ്ങൾ കിടന്നു. പിന്നെ അല്പം ഒന്ന് ചേർന്നു. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ. ഉമ്മയുടെ ദേഹത്തെ ചൂട് ഞാനും, എന്റെ ശരീരത്തിലെ ചൂട് ഉമ്മയും നുകർന്ന് കിടന്ന കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ.