അമ്മായിയപ്പൻ തന്ന സൗഭാഗ്യം 13 1722

മൂത്തത് മുതൽ താഴെ വരെയുള്ളത് നല്ലതാണെങ്കിൽ ഇടക്കാലത്തെത്തും നല്ലതാവാനേ വഴിയുള്ളൂ…..നൗഷാദ് അനിതയുടെ വീടിന്റെ അരകിലോമീറ്ററിലധികം ദൂരത്തിൽ വണ്ടി നിർത്തി….ലോക്ക് ചെയ്തു ഇറങ്ങി…..നേരെ അനിതയുടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…..ഗേറ്റടച്ചിരിക്കുന്നു….നൗഷാദ് മുകളിലത്തെ ഓടാമ്പൽ മാറ്റി…അകത്തേക്ക് കടന്നു….വീടിനു ചുറ്റും നോക്കി……ആരും തന്നെയില്ല…..തിരികെ ഇറങ്ങി നടന്നു…..ഗേറ്റു പഴയതുപോലെ അടച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നു…..ഇനി എന്താണൊരു വഴി….തനിക്കു പ്രതികാരം മാത്രം മനസ്സിൽ അനിത…അവളെവിടെ…..അവളല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കണ്ടവൾ ഇതിലേതെങ്കിലും ഒന്ന്…തനിക്കു വേണം….കാമം തീർക്കാനല്ല…പ്രതികാരം തീർക്കാൻ…..നൗഷാദ് ഒരു പോംവഴിയുമില്ലാതെ തന്റെ ജീപ്പ് നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നിടത്തേക്കു നടന്നു….ജീപ്പിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ്…..ഒരു ബസ് വന്നു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടത്…..അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ സ്ത്രീയെ അവൻ സാകൂതം നോക്കി…കണ്ണടയുമൊക്കെയിട്ട് നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂഊരാക്കുറി തൊട്ട് സുന്ദരി തന്നെ…..അവൾ ബസിറങ്ങി തന്റെ ജീപ്പിനെ പാസ്സ് ചെയ്തു മുന്നോട്ടുപോയി താൻ വന്ന വഴിയിൽ കൂടി…..അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് ആരെയോ വിളിക്കുന്നുണ്ട്…..അവൾ കുറെ ദൂരം മുന്നോട്ടു പോയപ്പോൾ നൗഷാദ് ജീപ്പ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു തിരിക്കാൻ നേരം അവന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു കുറെ നേരം കൂടി കാത്തു നോക്കാം…എന്തെങ്കിലും വഴി തെളിഞ്ഞാലോ…..

നൗഷാദ് ജീപ്പിൽ നിന്നറങ്ങി നേരെ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു ബോർഡ് കണ്ടു..ഹോട്ടൽ ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥ ബാർ അറ്റാച്ചഡ്….അവൻ ജീപ്പ് അങ്ങോട്ടേക്ക് വിട്ടു….അവിടെ കയറി രണ്ടു ബിയറും കഴിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ഏകദേശം പതിനൊന്നര കഴിഞ്ഞു…..നൗഷാദ് ഇറങ്ങി വീണ്ടും ഒരു റൌണ്ട് അനിതയുടെ വീടിന്റെ മുന്നിൽ കൂടി പോകാം എന്ന് കരുതി മുന്നോട്ടെടുത്തപ്പോൾ ഒരു ഓട്ടോ തൊട്ടുമുന്നിൽ പോകുന്നു…ഓട്ടോയ്ക്ക് സൈഡ് കിട്ടി പതിയെ ഓട്ടോയിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ മുമ്പ് കണ്ട ആ ചെക്കൻ സൈഡിൽ ഇരിക്കുന്നു…ഇതവർ തന്നെ…നൗഷാദ് വണ്ടി മുന്നോട്ടു പായിച്ചു…ഓട്ടോയെക്കാൾ മുന്നേ അനിതയുടെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഗേറ്റു തുറന്നു കിടക്കുന്നു…