Ammayude adimakkundan [Ananthan Vers] 317

അമ്മ പെട്ടെന്ന് നിലത്തിരുന്നു. എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എൻ്റെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു “പോട്ടെടാ കുട്ടാ…” അമ്മ വിഷമം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതല്ലേ..”” “മോനെ വെറുക്കാൻ അമ്മയ്ക്കും പറ്റില്ല..”

ഞാൻ അമ്മയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു..മാതൃത്വത്തിൻ്റെ ആഴം ഞാൻ വീണ്ടും തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു… * * * “ടാ ചെക്കാ എഴുന്നേൽക്കട..എന്തൊരു ഉറക്കമാട ഇത്..” അമ്മയുടെ ശബ്ദമാണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത്..

അമ്മ കുളിച്ചു ഒരു സെറ്റ് സാരി ഉടുത്ത് മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നു.കൈയ്യിൽ ആവി പറക്കുന്ന ചൂട് ചായ. ഞാൻ ഇതെവിടെയാണ് എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. പയ്യെപ്പയ്യെ ഇന്നലത്തെ രാത്രിയിലെ കാര്യങ്ങൾ എൻ്റെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നു.ഞാൻ കൈ കുത്തി നിവരാൻ നോക്കി.ഉറക്കക്ഷീണംവിട്ടുമാറുന്നില്ല. അമ്മയുടെ നനുത്ത മുടിയിൽ നിന്നും എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണ രണ്ടു തുള്ളി വെള്ളം എന്നെ സ്വബോധത്തിലേക്കെത്തിച്ചു. എനിക്ക് കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മ വന്നു തുടങ്ങി..

അതേ…എൻ്റെ അമ്മ എന്നെ വീണ്ടും സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഞാൻ അമ്മയുടെ പഴയ കിച്ചു ആയിരിക്കുന്നു.

“എന്താടാ ചെക്കാ നീ ആലോചിക്കുന്നത്..” ഇന്നലെ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എൻ്റ നെഞ്ചിൽ തല ചേർത്ത് ഉറങ്ങിയത് നീ മറന്നോ.. അമ്മ ചിരിച്ചു..വാത്സല്യം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്ന ഒരു ചിരി. ഞാൻ ചായക്കപ്പു വാങ്ങി ചൂട് ചായ പയ്യെ ഊതിക്കുടിച്ചു.. അമ്മ ചായക്കപ്പു വാങ്ങി മേശമേൽ വെച്ചിട്ട് എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ച് എന്നെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു…

ചെല്ലു പോയി കുളിച്ചിട്ട് വാ..നമുക്ക് അമ്പലത്തിലൊന്ന് പോയി വരാം.. അമ്മ എന്നെ തളളി അമ്മയുടെ കുളിമുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.

ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അമ്മ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു കുളിമുറിയിലെ കാച്ചിയ എണ്ണയുടെയും ഷാമ്പുവിൻ്റെയും മണം എൻ്റെ മൂക്കിലേക്കും നിറഞ്ഞു. ഏതോ ഒരു പോസിറ്റീവ് എന്നർജിയിൽ എൻ്റെ ഹൃദയം മിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു…

കുളിച്ചു ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് അമ്പലത്തിൽ പോയി. അമ്മ പതിവിലും ഉഷാറായിട്ടുണ്ട് വഴിയിൽ കാണുന്ന പരിചയക്കാരോടെല്ലാം പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിച്ച്,ഇടക്ക് എൻ്റെ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചു അമ്മ നടന്നു അമ്പലത്തിൽ വെച്ച് എൻ്റെ നെറ്റിയിൽ കുറി തൊട്ട് തന്നു. കവിളിൽ മാതൃ വാത്സല്യം തുളുമ്പുന്ന ഉമ്മകളും.