അമ്മയുടെ കൂടെ ഒരു യാത്ര – 4 889

“ചേട്ടന്‍ മുള്ളീട്ട് മണിക്കൂറുകള്‍ കഴിഞ്ഞത്പോലെയുണ്ടല്ലോ,” അയാള്‍ കാര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നതിനിടയില്‍ ദിലീപ് പറഞ്ഞു.
“ഇയാളതെങ്ങനെയറിഞ്ഞു?”
“കണ്ടല്ലോ, നയാഗ്ര വെള്ളചാട്ടം പോലെ,” അവന്‍ ചിരിച്ചു, “ഇങ്ങനെ മൂത്രം പിടിച്ചു വെച്ചാല്‍ മൂത്രംച്ചുടീല്‍ വരും. അല്ലേ മമ്മി?”
അവര്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ തലകുലുക്കി.
“വെള്ളം ഒരുപാട് കുടിച്ചത്കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു, എനിക്കും വല്ലാതെ മുള്ളാന്‍ മുട്ടുന്നു. ആരും ഇല്ലാത്ത ഒരിടത്തെത്തുമ്പം ഒന്നു നിരത്തണെ.”
“തീരെ കണ്‍ട്രോള് പോയെങ്കി ഇപ്പം നിര്‍ത്താം.”
“ഇല്ല, അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞാലും മതി.”
അല്‍പ്പം തടിച്ച ഒരു പെണ്‍കുട്ടി വഴിയരികില്‍ നിന്ന് മൊബൈലിലൂടെ ആരുമായോ സല്ലപിക്കുന്നത്‌ അവര്‍ കണ്ടു. “എന്തൊരു കുണ്ടിയാ,” ദിലീപ് പറഞ്ഞു, “അല്ലേ മമ്മി?”
“അതെയതെ, ശരിക്ക് വിരിഞ്ഞ് വിടര്‍ന്ന്,” ഗായത്രി പറഞ്ഞു.
ഡ്രൈവര്‍ അവരെ നോക്കി.
“ചേട്ടന് ഞങ്ങള്‍ അമ്മയും മോനും പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് അദ്ഭുതം തോന്നുന്നുണ്ടാവും അല്ലേ?” ദിലീപ് ഡ്രൈവറോട് ചോദിച്ചു, “ഞങ്ങള്‍ തിക്ക്, ബെസ്റ്റ് ഫ്രാണ്ട്സാ. ഇതുപോലെയൊക്കെ കൊച്ചു വര്‍ത്തമാനങ്ങളൊക്കെ സാധാരണയാ ഞങ്ങള്‍ക്കെടേല്‍.”
അയാള്‍ ചിരിച്ചു.
“ചേച്ചി, ഇതാ ഇവിടെ ആരുമില്ല. മുള്ളിക്കോ,” ഡ്രൈവര്‍ പറഞ്ഞു.
ഗായത്രി പുറത്തിറങ്ങി. “വെള്ളമിരുപ്പുണ്ടോ?” അവര്‍ അയാളോട് ചോദിച്ചു. അയാള്‍ ആദ്യമെടുത്ത ബോട്ടിലില്‍ കുറച്ചു വെള്ളം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇത് മതിയാവുമോ?”
“ശരിക്ക് കഴുകാന്‍ മതിയാകത്തില്ല. എന്നാലും താ.”
അവര്‍ ബോട്ടില്‍ വാങ്ങി അല്‍പ്പമകലേക്ക് പോയി നിന്നു. ചുറ്റുപാടും നോക്കി. ഡ്രൈവറുടെയും ദിലീപിന്‍റെയും കണ്ണുകളുടെ തീവ്രശ്രദ്ധ അവരില്‍ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. നിന്നു കൊണ്ടു അവര്‍ സാരി പൊക്കി. അവരുടെ തടിച്ചു കൊഴുത്ത് വെളുത്ത ശില്‍പ്പിയുടെ ഉളി കൊണ്ട് ചെത്തിയുണ്ടാക്കിയത് പോലെയുംള്ള വടിവൊത്ത തുടകള്‍ അവര്‍ കണ്ടു.
“വൌ,” അയാള്‍ മന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട്‌ തന്‍റെ അരക്കെട്ടിലെ മുഴയില്‍ അമര്‍ത്തി. “എന്നാ ആറ്റന്‍ ചരക്കാ ഇയാടെ മമ്മി. എന്നാ തൊടയാ.’