അമ്മയുടെ കൂടെ ഒരു യാത്ര – 5 984

അപ്പോള്‍ അവനില്‍ നിന്ന് ഒരു കുറുകല്‍ അവള്‍ കേട്ടു. അവന്‍റെ ഇരു കൈകളും അവളെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു. അവന്‍റെ അരക്കെട്ടിന്‍റെ ദൃടത അവളുടെ അരക്കെട്ടിന്‍റെ ജലസമൃദ്ധിയിലേക്ക് കുന്തമുനപോലെ കടന്നു ചെന്നപ്പോള്‍, ഇരുവരുടെയും വസ്ത്രങ്ങളുടെ മതിലുകലുണ്ടായിട്ടും, അവള്‍ അറിഞ്ഞു, ‘ഭഗവാനെ, ഞാന്‍ എന്ത് ദുഷ്ട, സ്വന്തം സുഖം മാത്രം ചിന്തിക്കുന്നു. ഇവിടെ ഇതാ, മകന്‍. അവന്‍ ഒരിക്കലും എന്‍റെ സുഖമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല…’
“മോനെന്തിനാ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ ബ്രായും അടിപ്പാവാടയും മാത്രമിട്ട് മോന്‍റെ കൂടെ ഈ പുല്‍മേട്ടിലൂടെ നടക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്?”
ആലിംഗനത്തിന് ഒരു സുഖവിരാമം കൊടുത്ത് ഗായത്രി ചോദിച്ചു.
ദിലീപ് അവളില്‍ നിന്ന് ഒരടി പിമ്പോട്ടു മാറി. അവളെ നിര്‍ന്നിമേഷം നോക്കി. മുഖത്ത്. കൈകളില്‍. മാറില്‍. പൊക്കിള്‍ക്കൊടിയില്‍. കാറ്റിലുലയുന്ന പാവാടയ്ക്കു താഴെ ഒരു ദ്രിശ്യവിസ്മയം പോലെ വെളിവാകുന്ന കണങ്കാലുകളുടെ വശ്യതയില്‍.
“എന്താ മോനേ…നീയെന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ?”
“മമ്മി ചുറ്റുമൊന്ന് നോക്കിക്കേ…ഈ സ്ഥലം…പണ്ട്… ഇവിടെയായിരിക്കാം പണ്ട് ശ്രീകൃഷ്ണനും ഗോപികമാരും താമസിസിരുന്നത്. ഇവിടെയായിരിക്കാം പ്രണയത്തിന്‍റെ എല്ലാ അതിരുകളും മായിച്ചുകളയാന്‍ സാക്ഷാല്‍ ഭഗവാന്‍ പോലും തിരഞ്ഞെടുത്ത സ്ഥലം. അല്ലെങ്കില്‍ ഏദന്‍ തോട്ടം. ആദിപ്രണയത്തിന്‍റെ നിത്യഹരിതഭൂമി….” അവന്‍ വീണ്ടും ചുറ്റും നോക്കി. കാറ്റില്‍ അവന്‍റെ മുടിയിഴകള്‍ ഇളകിയാടി.
“ഇവിടെ ഇങ്ങനെ മമ്മി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍… നീയൊരു മനുഷ്യസ്ത്രീയല്ല… ഒരു..ഒരു..ദേവത..മാലാഖ…”