അതുല്‍ കാഴ്ചയില്‍ നിന്ന് മറഞ്ഞപ്പോള്‍ ദിലീപ് ഗായത്രിയെ ആലിംഗനം ചെയ്യാന്‍ മുമ്പോട്ട്‌ വന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവം അവനെ അമ്പരപ്പിച്ചു. പിമ്പോട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്. അവന്‍റെ ചോര മരവിച്ചു.
കൈയ്യില്‍ തോക്കുമായി രണ്ടുപേര്‍.
ദീര്‍ഘകായര്‍. നീണ്ട മുടിയുള്ളവര്‍. ആരോഗദൃഡഗാത്രര്‍.
“ആരാടീ നീ?” കൂട്ടത്തിലൊരാള്‍ പരുക്കന്‍ ശബ്ദത്തില്‍ ഗായത്രിയോടു ചോദിച്ചു.
“അവിടെ..” ഭയന്ന് വിറച്ച് ഗായത്രി താഴേക്ക്, ദൂരേയ്ക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി, “അവിടെതാമസിക്കുന്ന മഹേശ്വരന്‍ നായരുടെ വീട്ടിലെയാ. അനിയത്തി.”
“ഏതു മഹേശ്വരന്‍ നായര്‍?” രണ്ടാമന്‍ ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങളാരാ?” ധൈര്യം കൈവിടാതെ ദിലീപ് ചോദിച്ചു.
“നീയും ഈ പെണ്ണും തമ്മിലെന്നാടാ ബന്ധം?”
“ഇതെന്‍റെ മമ്മിയാ,” ദിലീപ് പറഞ്ഞു, “ഇതൊക്കെ അന്വേഷിക്കാന്‍ നിങ്ങളാരാ?”
“ഏഹെ?” തോക്കുധാരികള്‍ പരസ്പരം നോക്കി, “മമ്മിയോ, അത് കൊള്ളാല്ലോ. എന്നെടുക്കുവാ ഇവിടെ മമ്മീം മോനും?”
“ഏയ്‌ മിസ്റ്റര്‍!!” ദിലീപ് സ്വരമുയര്‍ത്തി, “നിങ്ങളൊക്കെയാരാ? ഇതൊക്കെ ചോദിക്കാന്‍?”
“ഫ!!” ഒരുവന്‍ തോക്കിന്‍റെ പാത്തികൊണ്ടു ദിലീപിന്‍റെ തോളില്‍ ആഞ്ഞടിചു. അപ്രതീക്ഷിതമായ ആക്രമണത്തില്‍ അവന്‍ ബോധം നിലച്ച് നിലത്തേക്ക് വീണു.
“മോനേ,” നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് ഗായത്രി മുമ്പോട്ട്‌ വന്നു. പക്ഷെ ഒരുത്തന്‍ അവളെ തടഞ്ഞു. കൈക്ക് പിടിച്ചു വലിച്ചു.
“അവനെ ആ മരത്തേലോട്ടു കേട്ടിയേരെ, ഫ്രെഡി,” കുതറിമുമ്പോട്ട്‌ വരാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ഗായത്രിയുടെ ഇരു കൈകളും കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
“നീ അവടെ വാ പൊത്ത്, രതീഷേ. പൂറി ഒച്ചയിട്ട് ആളെ വരുത്തിയാ പണി പാളുവേ.”
“എന്‍റെ കൈയ്യെന്ന് വിട്. എന്‍റെ കൈയ്യേന്ന്‍ വിടാന്‍!” ഗായത്രി വീണ്ടും കുതറി. ഫ്രെഡി അപ്പോഴേക്കും ദിലീപിനെ എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു. അടുത്തുള്ള മരക്കുട്ടിയിലേക്ക് കയ്യിലിരുന്ന കയറുകൊണ്ട് ചേര്‍ത്തു ബന്ധിച്ചു.
“കൈയ്യേന്നു വിടാം,” രതീഷ്‌ പറഞ്ഞു, “കൈയ്യെന്ന് വിട്ടാ എന്‍റെ പിടുത്തം നേരെ പോകുന്നത് ഇങ്ങോട്ടാ.”
രതീഷിന്‍റെ കൈ സാരിക്കുമുകലൂടെ അവളുടെ മുലകള്‍ രണ്ടും ഞെക്കിക്കൂട്ടി അമര്‍ത്തിക്കശക്കി.
“ആവൂ,” വേദന കൊണ്ടു പുളഞ്ഞ് ഗായത്രി നിലവിളിച്ചു.
“ഒച്ച കൂട്ടാതെടീ മൈരേ, കൊന്നുകളയും പൂറി,” രതീഷ്‌ അവളുടെ കവിളില്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു. അടിയേറ്റ് അവള്‍ നിലം പതിച്ചു.
The Author
പ്രിയപ്പെട്ട ജോയ്‌സി… കഥ മുഴുവൻ വായിച്ചു.. ഈ സൈറ്റിൽ വരുന്ന ഓരോ കഥയും വിടാതെ വായിച്ചിരുന്ന ഒരു കാലം എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഒരുപാട് നാളുകൾക്കു ശേഷം ഒരു കഥ ഒരു ഇരിപ്പിൽ വായിച്ചുതീർത്തു.. വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ്.. ഒരുപാട് നല്ല എഴുത്തുകാരുടെ തിരോധാനം മൂലം നല്ല കഥയ്ക്കുള്ള കാത്തിരുപ്പ് ഞാൻ അവസാനിപ്പിച്ചതാണ്.. പക്ഷെ ആ കാത്തിരുപ്പ് വീണ്ടും തുടങ്ങുന്നു.. ജോയ്‌സിയുടെ കഥകൾക്ക് വേണ്ടി.. ഇനിയും എഴുതണം വായനക്കാർ ചൂണ്ടി കാണിച്ച ചെറിയ പിഴവുകൾ തീരുത്തണം.. കൃത്യമായ ഇടവേളകളിലുള്ള പ്രസിത്തീകരണം, ധാരാളം പേജുകൾ തുടങ്ങിയ പ്രത്യേകതകളും ജോയ്‌സിയുടെ കഥക്കുണ്ട്.. മന്ദൻരാജയുടെ മഞ്ജുവിനെ പോലെ… കട്ടകളിപ്പാന്റെ വീണയെപ്പോലെ.. പഴഞ്ജന്റെ സുഷമയെപോലെ.. തുടങ്ങി ഒരുപാട് കഥാപാത്രങ്ങളെ പോലെ ഗായത്രിയും പ്രേഷകരുടെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കും… ഞങ്ങളെ ഇട്ടേച്ചു പോവരുത്.. ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിക്കുക കഥയുടെ പേരുകൾ കഥയുടെ രീതി അല്ലെങ്കിൽ ആശയം മനസിലാവാത്ത രീതിയിൽ ആക്കിയാൽ നന്നായിരിക്കും… ഒരു അഭിപ്രായം ആണുട്ടോ… ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷയോടെ “കാതരയായ പ്രിയംവദ”