അമ്മുമ്മയുടെ സ്വന്തം കിച്ചൂട്ടൻ 2 [ലുട്ടാപ്പി D] 709

എന്റെ ആ നോട്ടം അമ്മുമ്മയെ വല്ലാണ്ട് അസ്വസ്ഥയാക്കി എന്നുള്ളത് ആ മുഖം കണ്ടാൽ മനസ്സിലാകും. എനിക്കൊന്നു എന്റെ മുഖം ആ വെട്ടിൽ പൂഴ്ത്തണം എന്നൊക്കെ തോന്നിയെങ്കിലും അതിന് പറ്റിയ സമയം ഇപ്പോൾ അല്ലെന്ന് ഞാൻ സ്വയമേ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി..

അമ്മുമ്മ ഒരുവിധം എന്നെ പിടിച്ചു കസേരൽ ഇരുത്തിയിട്ട് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.. തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ അമ്മുമ്മ ആ സാരീ ബ്ലൗസ്സുമായി പിൻ ഇട്ട് വെച്ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു..

“നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി.. കിച്ചു.. നീ എന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ..” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മുമ്മ കരയാൻ തുടങ്ങി..!!

ഏഹ്..! മൈര്.. മൂഞ്ചിയ അവസ്ഥ. എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള, അമ്മയേക്കാൾ സ്നേഹമുള്ളയാൾ എന്റെ വൈകൃത കൊണ കാരണം ഇരുന്നു കരയുന്നു.. എന്ത് ചെയ്യും ഈശ്വരാ..!! എന്നെ ഇപ്പൊ ഒന്ന് ഭൂമിക്ക് അടിയിലോട്ട് എടുക്കോ..??

“എന്റെ തെറ്റാ.. നീ വളർന്നത് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കീല.. എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാ.. വളരുമ്പോ ഇതൊക്ക ഇണ്ടാകും.. പതിവാ.. പക്ഷെ.. കി.. കിച്ചു.. ഞാൻ… ഞാ നിന്റെ അമ്മുമ്മ അല്ലേടാ.. അമ്മേടെ അമ്മ.. അമ്മയേക്കാൾ വലിയ ആളല്ലേ.. എന്നോട്.. ഈ ഈ എന്നോടാണോ നീ ഇങ്ങനെ.. ” എന്നെക്കെ പുലമ്പിക്കൊണ്ട് അമ്മുമ്മ സാരിത്തുമ്പ് ചേർത്തുപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി..

ഞാൻ അങ്ങ് വല്ലാണ്ടായി.. എനിക്ക് മറുപടി ഒന്നുമില്ല.. ആകെ വിയർത്തു തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം മുഴുവൻ വറ്റിയ അവസ്ഥ..

“അമ്മുമ്മേ.. സോ.. റി..” ഞാനും കരയാൻ തുടങ്ങി..

“ഞാൻ ഇതുവരെ ആരെയും ഇങ്ങനെ സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല അമ്മു.. എനിക്ക് അമ്മുനെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടവാ…. അപ്പോൾ എനിക്കെപ്പോളോ ഇടക്ക് മോശം ചിന്തകൾ കടന്നുകൂടി.. എനിക്ക് അമ്മുനെ അത്രക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതുകൊണ്ടാ.. ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ.. സത്യം.. അമ്മുവാണേ സത്യം ഞാനിന്നവരെ വേറെ ഒരു സ്ത്രീയോട് ഇങ്ങനെ പെരുമാറീട്ടില്ല.. നോക്കീട്ടില്ല.. സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല.. ആദ്യം.. ആദ്യം എല്ലാം തോന്നീത് അമ്മുവിനോടാ…” ഞാൻ ഏങ്ങി കരയാൻ തുടങ്ങി.

“മോനെ.. കരയല്ലേ.. മോനെ.. കിച്ചുട്ടാ.. മോൻ ഈ ചെയ്തത് വലിയ തെറ്റ് ഒന്നുമല്ല.. അയ്യേ… ആൺകുട്ടികൾ കരയോ..” അമ്മുമ്മ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ പലവഴിയും നോക്കുന്നുണ്ട്..