അമ്മയുടെ സ്വയംവരം 1 [ആദിദേവ്] 2083

സ്വാമി മന്ത്രങ്ങൾ ചൊല്ലാൻ തുടങ്ങി. “നമുക്ക് അധികം നേരം ഇല്ല, അടുത്ത ദിവസം തന്നെ ഇവരുടെ കല്യാണം നടത്തണം.” എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചു.

“എന്നാൽ വധുവും വരനും ഇങ്ങോട്ട് വരൂ.”

ശ്യാം എഴുന്നേറ്റു നടക്കാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ ഗീത അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. ശാലു അവളെ പിടിച്ചു അവൻ്റെ അടുത്ത് നിർത്തി.

“മോതിരം രണ്ട് പേരും മാറിക്കൊള്ളു.”

ശ്യാം ഗീതയുടെ കയ്യിൽ മോതിരം ഇട്ടു.

“ഇപ്പോഴും വൈകിയിട്ട് ഇല്ല, ആരെങ്കിലും ഇത് ഒന്ന് നിർത്തോ?” എന്ന രീതിയിൽ ഗീത എല്ലാവരെയും നോക്കി. പക്ഷേ ആർക്കും അവളുടെ മനസ്സ് വായിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. സ്വന്തം ഭർത്താവ് വരെ ഒന്നും ചെയ്യാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഇനി ആരും തന്നെ രക്ഷിക്കാൻ വരില്ല എന്ന് മനസിലായതോടെ ഗീത, മോതിരം തൻ്റെ മോന് ഇട്ടു കൊടുത്തു.

സ്വാമി: അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോലെ ആ ദിവസം തന്നെ കല്യാണം നടത്താം. പിന്നെ ഗീത ഇനി കല്യാണം കഴിയുന്നത് വരെ ശ്യാമിനോട്‌ അല്ലാതെ വേറെ പുരുഷന്മാരോട് സംസാരിക്കാൻ പാടില്ല. പ്രത്യേകിച്ചു ഗീതയുടെ മുൻ ഭർത്താവിനോട്. അങ്ങനെ ഉണ്ടായാൽ ചിലപ്പോൾ മരണം വരെ ഉണ്ടാവും.

അത് കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾക്ക് ആശംസകൾ നേരാൻ സ്വാമി പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും കൈ അടിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ആശംസകൾ നൽകി.

മുത്തശ്ശി ഒരു ലഡ്ഡു എടുത്ത് എന്നോട് കടിക്കാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ കടിച്ചു. എന്നിട്ട് ഞാൻ കടിച്ച ഭാഗം അമ്മയോട് കടിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അമ്മയും ആ ലഡ്ഡു കഴിച്ചു.

ശ്യാം: എന്നാൽ ഞങ്ങളുടെ കുറച്ചു റൊമാന്റിക്ക് ഫോട്ടോസ് എടുക്കാല്ലേ?