അമ്മയുടെ സ്വയംവരം 1 [ആദിദേവ്] 1984

ഗീത അവൻ്റെ ഉച്ചത്തിൽ ഉള്ള വിളിയിൽ പേടിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ്റെ അടുത്ത് വന്നു. ശ്യാം ഗീതയെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന വലിയ കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ നിർത്തി.

ശ്യാം: ഇനി നേരെ നോക്ക്. (കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ താനും മോനും ഒരു ഭാര്യഭർത്താക്കന്മാരെ പോലെ ഒരുമിച്ച് നിൽക്കുന്നു. അതു കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് എന്തോ പോലെ തോന്നി.)

ശ്യാം: നിൻ്റെ കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്നത് എന്താണ്?

ഗീത: താലിമാല.

ശ്യാം: ആ താലിമാല എപ്പോഴാണ് ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കഴുത്തിൽ കിടക്കുക? ആര് കെട്ടി കൊടുക്കുമ്പോൾ?

ഗീത (സംശയത്തോടെ ശ്യാമിനെ നോക്കി): ആ പെൺകുട്ടിയുടെ കല്യാണം കഴിയുമ്പോൾ. അവളുടെ ഭർത്താവ് അവൾക്ക് കെട്ടി കൊടുക്കുമ്പോൾ.

ശ്യാം: അത് ശരി, അതുപോലെ ഈ സിന്ദൂരം…?

ഗീത: സിന്ദൂരം തൊടുന്നത് ഭർത്താവിന് ആയുസ്സ് ലഭിക്കാൻ. അതും ഭർത്താവ് ഭാര്യക്ക് തൊട്ട് കൊടുക്കുന്നു.

ശ്യാം: അപ്പോൾ ഇത് എല്ലാം നിനക്ക് ആര് ചെയ്ത് തന്നത് ആണ്?

ഗീത: നിങ്ങൾ, രാവിലെ. എന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചപ്പോൾ.

ശ്യാം (ഗീതയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു അടി കൊടുത്തിട്ട്): അപ്പോൾ നിനക്ക് ഇതെല്ലാം അറിയാം. എന്നിട്ട് ആണോ നീ വന്നപ്പോൾ ഭർത്താവിനെ “മോൻ” എന്ന് വിളിച്ചത്?

ഗീതക്ക് ഒരു അടി കിട്ടിയതും ഒരു അനുസരണ ഉള്ള ഭാര്യയെ പോലെ ശ്യാമിൻ്റെ മുന്നിൽ നിന്നു.

ശ്യാം: നീ അവരുടെ മുന്നിൽ ഇടുത്ത സത്യം പോലെ നീ എൻ്റെ മുന്നിൽ ഇപ്പോൾ കുറച്ചു സത്യം ചെയ്യണം. ഈ സത്യം തെറ്റിച്ചാൽ നിൻ്റെയും എൻ്റെയും ജീവിതം അപകടത്തിൽ ആവും. സമ്മതിച്ചോ?

ഗീത: സമ്മതിച്ചു. എന്താ സത്യം ചെയ്യേണ്ട?