അമ്മയുടെ സ്വയംവരം 2 [ആദിദേവ്] 599

“ആഹ്ഹ്ഹ് ആഹ്ഹ് ഏട്ടാ.. നന്നായി പൊന്തിച്ചു അടിക്ക്.. വേഗം അടിക്ക്.. എനിക്ക് ഏട്ടൻ്റെ കുട്ടികളെ വേണം.. നമ്മുടെ കുട്ടികൾ ഈ സമൂഹത്തിൽ വളരണം.. എന്നിട്ട് ഞാൻ സമൂഹത്തോട് വിളിച്ച് പറയും ഇത് എൻ്റെ മകൻ്റെ മോൻ ആണ് എന്ന്..”

പെട്ടന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റു. ചുറ്റും നോക്കി, അവിടെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

എന്താണ് ഇപ്പോൾ ഉണ്ടായത്? ഇല്ല, ഇത് നടക്കില്ല. ഞാൻ വേഗം പുറത്ത് ഇറങ്ങി. അവിടെ ആ ലേഡിയും ആളുകളും ഓരോ ജോലികൾ ചെയ്യുന്നു. ഞാനും അവിടേക്ക് പോയി. ഈ സ്വപ്നത്തിൻ്റെ കാര്യം പറയാൻ ആണ്. എന്നാൽ എനിക്ക് ലേഡി ജോലി തന്നു. ഞാൻ അത് ചെയ്തു. പിന്നീട് വ്യായാമം ചെയ്തു. അന്ന് ആ സ്വപ്നത്തിൻ്റെ കാര്യം മറന്നു.

രണ്ടാം ദിവസം:

അവർ വന്നു ഇൻജക്ഷൻ എടുക്കുന്നു, സ്വപ്നം വരുന്നു.

“ഏട്ടാ, ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്ക്, ഇങ്ങനെ കിടന്ന് ഉറങ്ങാതെ.”

“എന്താ ഗീതു മോളെ?”

“ഏട്ടാ, അത്.. എനിക്ക് പറയാൻ നാണം ആവുന്നു.”

“പറയടി.”

“ഏട്ടൻ..”

“ഏട്ടൻ?”

“ഏട്ടൻ ഒരു അച്ഛൻ ആവാൻ പോകുന്നു.” ഞാൻ കൈകൾ കൊണ്ട് കണ്ണടച്ചു.

ശ്യാമേട്ടൻ കൈ തുറന്നു എൻ്റെ മുഖത്തു ഒരു ഉമ്മ തന്നു. എന്നിട്ട് എൻ്റെ വയറിലേക്ക് ഒരു ഉമ്മ വച്ചു. “ഇതാ വരുന്നു നമ്മുടെ ലോകം. ” ഞങ്ങൾ ചിരിച്ചു.

ഞാൻ ഇന്ന് ഒരു പുഞ്ചിരിയിലൂടെ ആണ് സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റത്. അത് കഴിഞ്ഞ് എന്നും ഈ സ്വപ്നത്തെ കുറച്ചു ചോദിക്കാൻ പോവും. പക്ഷേ പറ്റിയില്ല.

മൂന്നാം ദിവസം:

സ്വപ്നം: ഞാൻ നിറ വയറും ആയി ശ്യാമേട്ടനെ കാത്ത് നിൽക്കുക ആണ്. പെട്ടെന്ന് കാറിൽ നിന്ന് ശ്യാമേട്ടൻ ഇറങ്ങി വരുന്നു. കൈയിൽ പൊതി കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ പിണങ്ങം അഭിനയിച്ചു പോകുന്നു.