അമ്മയുടെ സ്വയംവരം 2 [ആദിദേവ്] 712

അച്ഛൻ: നിൽക്കു. ആ പടി കടക്കാൻ പാടില്ല. നിനക്ക് നാണമില്ലെടി സ്വന്തം മോൻ്റെ മക്കളെ പ്രസവിക്കാൻ?

ഞാൻ: ഇല്ല. ഞാൻ എൻ്റെ മോൻ്റെ അല്ല, എൻ്റെ ഭർത്താവിൻ്റെ മക്കളെ ആണ് പ്രസവിച്ചത്. ശ്യാമേട്ടൻ ആവശ്യപെട്ടാൽ ഞാൻ ഇനിയും പ്രസവിക്കും. അമ്മായിഅച്ഛൻ അമ്മായിയച്ചൻ്റെ പണി നോക്കിയാൽ മതി.

അച്ഛൻ: എടി, എന്താ പറഞ്ഞെ.

പെട്ടെന്ന് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. എനിക്ക് ആകെ വിഷമം ആയി. ഞാൻ എന്തൊക്കെയാണ് സ്വപ്നത്തിൽ കാണുന്നെ. പക്ഷേ ഇതിൻ്റെ ഒക്കെ കാരണം എന്താണ് എന്നറിയാൻ നോക്കുമ്പോൾ ലേഡി ഡോക്ടറെയും കാണുന്നില്ല.

ആറാം ദിവസം:

സ്വപ്നം: ഞാൻ എൻ്റെ മോൾക്ക് പാൽ കൊടുക്കുക ആണ്.

“ഏട്ടൻ വിഷമിക്കണ്ട. നമ്മളെ വേണ്ടാത്തവരെ നമ്മുക്കും വേണ്ടാ. നമ്മുക്ക് ഇങ്ങനെ ഈ ഫാമിലി മാത്രം മതി. ഞാൻ, ഏട്ടൻ, നമ്മുടെ ഈ രണ്ട് കുട്ടികൾ.”

ശ്യാമേട്ടൻ: അപ്പോൾ ഇനി കുട്ടികളെ വേണ്ടന്നാണോ നീ പറയുന്നേ?

“അയ്യോ, ഞാൻ അങ്ങനെ അല്ല പറഞ്ഞെ. ഏട്ടന് എത്ര കുട്ടികളെ വേണം. ഞാൻ പ്രസവിക്കാം.”

“എനിക്ക് 10 കുട്ടികളെ വേണം.”

“ഈശ്വരാ. ഏട്ടാ? എന്ത ഇതൊക്കെ?”

“എന്താ നാണം വന്നോ?”

ഞാൻ തല താഴ്ത്തി.

“അതൊക്കെ പിന്നെ ആവാം. ഇപ്പോൾ എനിക്ക് വേറെ ഒന്ന് വേണം.”

“എന്താ ഏട്ടന് വേണ്ടത്?”

“എനിക്ക് നിൻ്റെ മുലയിലെ പാൽ വേണം.”

“ഏട്ടാ, ഇപ്പോൾ മോള് കുടിക്കാണ്.”

“അത് കുഴപ്പമില്ല. ഞാൻ മറ്റേ മുലയിൽ നിന്ന് കുടിക്കാം.” അത് പറഞ്ഞു എൻ്റെ സാരി തല മാറ്റി മറ്റേ മുലയിൽ നിന്ന് പാൽ കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ആഹ്ഹ്.. ഈ ഏട്ടനെ കൊണ്ട് തൊറ്റു. കുട്ടികളെക്കാളും വാശി ആണ്.” ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ എൻ്റെ മുലയിൽ എൻ്റെ മകൻ്റെ മോളും, മറ്റേ മുലയിൽ മകനും എൻ്റെ പാൽ കുടിക്കുന്നു. ആഹ്ഹ്, എന്ത് നല്ല കാഴ്ച. ദൈവമേ, ഈ ഒരു ജീവിതം എന്നിൽ നിന്ന് തട്ടി പറിക്കരുതേ.