അമ്മയും മകളും [ഹേമ] 567

“അതെന്താടീ അങ്ങനെ പറയുന്നെ……..” ശ്യാമള സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“അല്ലെങ്കിപ്പിന്നെ ചേച്ചീടെ മോൻ ഏട്ടൻ്റെയല്ലെന്ന് അവന് അഞ്ചുവയസ്സൊള്ളപ്പം ഏട്ടനറിഞ്ഞതാ….. ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചിട്ടൊണ്ടോ……? അവനെ സ്വന്തം മോനേക്കാളും കൂടുതല് സ്നേഹിച്ചില്ലേ….ഇപ്പോ ഇവിടെവന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയതുപോലും ചേച്ചീടെ വായീന്ന് സത്യമറിയാനുള്ള ഇഷ്ടംകൊണ്ടാ അത് ചേച്ചി മനസ്സിലാക്കീല…….” ഗിരിജ പറഞ്ഞു.
“അതെങ്ങനെ നിനക്കറിയാം……..” ശ്യാമള നെറ്റിചുളിച്ച് ചോദിച്ചു.
“എൻ്റെ മോളും മരുമോനും താമസിക്കുന്ന സ്ഥലം ഇവർക്ക് മൂന്നുപേർക്കുമേ അറിയൂ അതറിയാമോ ചേച്ചിക്ക്…….” ഗിരിജ ചോദിച്ചു.ശ്യാമള പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് നിലത്തിരുന്നു.
“എന്താ ചേച്ചീ…….” ഗിരിജ എണീറ്റ് അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു.
“ഇതൊന്നുമറിയാതെ ഞാൻ വീണ്ടും ഏട്ടനോട്……” അവൾക്ക് പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
“ശ്ശേ……ഇതൊക്കെ ഏട്ടനും ഇഷ്ടമാ……..” ഗിരിജ പറഞ്ഞു.
“അതും ഇവരോട് പറഞ്ഞിട്ടൊണ്ടോ……” ശ്യാമള മുഖമുയർത്തി ചോദിച്ചു.
“അത് ഞാൻ ചേച്ചിക്ക് തെളിയിച്ചുതരാം നമ്മള് അടുത്താഴ്ച്ച മക്കള് വന്നിട്ടൊരു ടൂറ് പോവാം അന്ന് ചേച്ചിക്ക് മനസ്സിലാവും ….” ഗിരിജ പറഞ്ഞു.
ശ്യാമള വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ തയ്യാറെടൂത്തു.
“പോവൂവാന്നോ……..” ജയൻ ചോദിച്ചു.
“ആ….ഞാൻ പോവുവാ…….” അവൾ പറഞ്ഞു.
“എന്നാ നിൽക്ക് ഞാൻ കൊണ്ടാക്കാം…….” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജയൻ അകത്തുപോയി കാറിൻ്റെ ചാവിയുമെടുത്ത് വന്നു.അപ്പോഴാണ് ജയൻ്റെ ഫോണിൽ ഗോവിന്ദൻ്റെ കോൾ വരുന്നത്.
കാറിൻ്റെ ബ്ലൂടൂത്തിൽ അയാളുടെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി.
“ഞാൻ ശ്യാമളേംകൊണ്ട് അങ്ങോട്ട് വരാൻ ഒരുങ്ങുവാ അളിയാ…….” ജയൻ പറഞ്ഞു.
“എപ്പ വന്നളിയാ…….” ഗോവിന്ദൻ ചോദിച്ചു.
“രാവിലെ വന്നേയൊള്ളളിയാ…….” അയാൾ പറഞ്ഞു.
“ഞാനിന്നലെ നേരത്തേ ഇങ്ങ് പോന്ന്……” ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു.
“ഇന്നലെയാ പെണ്ണിൻ്റെ ചാറ് ഊറ്റിയോ……” ജയൻ അയാളോട് ചോദിച്ചു.
“പൂറി കേറി കതവടച്ചുകളഞ്ഞ് നല്ല ചാൻസാരുന്ന് മിസ്സായി…….” ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു.
“ഹ….ഹ……ഹ…..അളിയൻ്റെ ആക്രാന്തം കണ്ടപ്പഴേ ഞാനൂഹിച്ചതാ…..” ജയൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞൂ.
“ഹൊ……പത്തിരുപത് വയസ്സില് നല്ല ആപ്പിളുപോലൊരു പെണ്ണ്…….” ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു.
“നടക്കുമളിയാ നീ സമാധാനപ്പെട്……..” ജയൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ദേ……പറഞ്ഞതൊക്കെ കേട്ടല്ലോ ഇതൊക്കെതന്നെയായിരിക്കണം പറയണ്ടത് കേട്ടല്ലോ……..” ജയൻ പറഞ്ഞു. ശ്യാമള തലയാട്ടി.
,ശ്യാമളയുടെ ചിന്ത മറ്റൊന്നായിരുന്നു. തൻ്റെ കണ്ണുവെട്ടിച്ച് അത്യാവശ്യം തൊടാനും പിടിക്കാനുമൊക്കെ നിന്നുകൊടുക്കുന്ന അവളെന്തിനാ കതകടച്ചത് അവൾക്ക് ഒരെത്തുംപിടിയും കിട്ടിയില്ല.അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപോഴേക്കും അവർ വീടെത്തി ജയൻ അവളെ ഗേറ്റിലിറക്കി തിരിച്ചുപോയി.
“അളിയനെന്തിയേടീ………” ഗോവിന്ദൻ ചോദിച്ചു.
“പോയി……” അവൾ പറഞ്ഞു.
“കാലെന്തോ പറ്റിയെടീ……..” അവൾ പൂറ്റിലേയും കൂതിയിലേയും വേദന സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ കവച്ചുനടക്കുന്നതുകണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു.
“ഒന്ന് മടങ്ങീതാ……..” അവൾ പറഞ്ഞു.ശ്യാമള ഡ്രസ്സൊക്കെ മാറി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
“ഞാനാകെ പേടിച്ചുപോയി ചേച്ചീ……..” അത്യാവശ്യം മലയാളം സംസാരിക്കാനറിയുന്ന ബംഗാളിപെണ്ണ് പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാടീ…….” ശ്യാമള ചോദിച്ചു.ഡൈനിങ് ഹാളിൽ ഒളിച്ചുനിന്ന് സംസാരം കേൾക്കുന്ന ഗോവിന്ദൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. അവളത് ശ്യമളയോട് പറയുമെന്ന് അയാൾ വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല.