അമ്മയും മകളും [ഹേമ] 567

“എന്തിനാടാ പോലീസിനെ വിളിക്കുന്നെ…….” അവൾ ചോദിച്ചു.
“അല്ല ചേച്ചീ…….ഇത് മറ്റേ പണിയല്ലേ……..” അവൻ ചോദിച്ചു.
“എന്തോന്ന് മറ്റേ പണി മിണ്ടാതിരിയെടാ കതവ് തൊറക്ക്…….” അവൾ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു. കതക് തുറന്നതും രാഘവൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു.
ഒരു നിമിഷം ഗിരിജയൊന്ന് ഞെട്ടി. കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി ഫാത്തിമയും പിറകേ എത്തി.
“നിങ്ങള് രണ്ടുപേരും കാറേലോട്ട് കേറ്……..” അവൾ പറഞ്ഞു. ഫാത്തിമ മുഖം പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കാറിലേക്ക് കയറി പിറകേ രാഘവനും. ഗിരിജ കതക് പൂട്ടി താക്കോലുമായി കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവൾ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിലൂടെ വണ്ടി ഓടിച്ചു.
“ഇവള് കൊറേ അരളിക്കായും പറിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് കയറുന്നകണ്ടു അതാ ഞാൻ പുറകേ ചെന്ന് കേറിയത്………..” രാഘവൻ പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാടീ………” ഗിരിജ ഡ്രൈവിംഗിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.ഫാത്തിമ മുഖം പൊത്തി കരഞ്ഞതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“വാ…… എറങ്ങ്……..” വീടിൻ്റെ പോർച്ചിൽ വണ്ടി നിർത്തി അവൾ പറഞ്ഞു. രാഘവനും ഫാത്തിമയും ഗിരിജയുടെ പിറകേ വരുന്നതുകണ്ടതും ജയൻ ഹാളിലേക്കിറങ്ങിവന്നു.
കനത്തമുലയും മത്തങ്ങാക്കുണ്ടികളും ജയൻ്റെ കണ്ണിന് നല്ലൊരൂ വിരുന്നായിരുന്നു.
“രണ്ട് അവിഹിതക്കാരെ ഞാൻ പിടിച്ചിട്ടൊണ്ട്……..” അകത്തേക്ക് കയറിയതും ജയനെ നോക്കി ഗിരിജ പറഞ്ഞു.
“ടീ…….നീ ഇനിമൊതല് ഇവിടെ താമസിച്ചാമതി…….” പറഞ്ഞിട്ട് ഗിരിജ അകത്തേക്ക് നടന്നു.
“എന്തുവാ അളിയാ കാര്യം…….” ജയൻ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ലളിയാ….ഇവള് ആ അരളീടെ കായുംപറിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറുന്നകണ്ടു ഞാനും പിറകേ ചെന്നുകേറി ഏതോ നായിൻ്റെ മക്കള് പൊറത്തൂന്ന് പൂട്ടി……” രാഘവൻ പറഞ്ഞു.
“പൊന്നളിയാ……..കള്ളം പറയല്ലേ…….” ജയൻ വിശ്വാസം വരാതെ രാഘവനെ നോക്കി.
“ടീ…….ഗിരിജേ നീയിവളെയങ്ങ് വിളിച്ചോ……..” ജയൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങ് വാടീ……….” ഗിരിജ അവളെ വിളിച്ചു. ഫാത്തിമ എണീറ്റ് അകത്തേക്ക് നടന്നു. ജയൻ കണ്ണുകൊണ്ട് ഗിരിജക്കൊരു സിഗ്നൽ കൊടുത്തു.
“എടീ……നിന്നോട് കടേന്ന് ആവശ്യമൊള്ളതൊക്കെ വേടിച്ചോളാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ….? പിന്നെ നീയെന്തിനാ വേണ്ടാത്ത പണിക്ക് പോയത്………” ഗിരിജ അടുക്കളയിലെത്തിയതും അവളുടെ ഇരുതോളിലും പിടിച്ച് ചോദിച്ചു. അവൾ പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി.
“ചേച്ചിയൊരു പെണ്ണല്ലേ……..എൻ്റെ ആവശ്യങ്ങളൊക്കെ ചേച്ചിക്കറിയില്ലേ മറ്റുള്ളോരുടെ സൗജന്യത്തിൽ എത്ര കാലം ജീവിക്കും……….” അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“മൈര്……..ഞാനില്ലേ നിനക്ക് എന്തോവേണേലും എന്നോട് പറഞ്ഞൂടേ………” ഗിരിജ ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചിയേക്കൊണ്ട് പറ്റാത്ത കാര്യമാ………” അവൾ പറഞ്ഞു.
“അതെന്തുവാടീ എന്നേക്കൊണ്ട് പറ്റാത്ത കാര്യം……? ” അവൾ ചോദിച്ചു.
“എനിക്കൊരു നല്ല ആണിനെയാ വേണ്ടത് എത്രകാലം ഞാനിങ്ങനെ മഴപെയ്യാത്ത മരുഭൂമിപോലെ ജീവിക്കും……..” അവൾ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.
“അത്രേയൊള്ളോ…….നിനക്ക് നിൻ്റെ പൂറ്റില് പാൽമഴ പെയ്യിക്കണം അതല്ലേ അതിനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നെ……….” ഗിരിജ ചോദിച്ചു.
“പിന്നെ ദേഷ്യം വരൂലേ……..എനിക്ക് കടിമൂത്ത് ഞാനാരേങ്കിലും വിളിച്ചുകേറ്റിയാ മാനക്കേടല്ലേ……” അവൾ ചോദിച്ചു.
“നിനക്കിപ്പം മാനക്കേട് വരാതെ സുഖിക്കണം അത്രയല്ലേയൊള്ള് ഞാൻ വഴിയൊണ്ടാക്കാം……” അവളുടെ കവിളിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ഗിരിജ പറഞ്ഞു.
“അതെങ്ങനാ ചേച്ചീ…….ഈ നാട്ടിലെ ആണുങ്ങളെല്ലാം ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിനെ കളിച്ചാ കള്ളുകുടിസഭയിൽ വിളമ്പുന്നവരാ………” ഫാത്തിമ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“എൻ്റെ ഭർത്താക്കൻമാരെ നീ വളച്ച് കളിപ്പിച്ചോ…….ആരും അറിയത്തില്ലെടീ…….” ഗിരിജ പറഞ്ഞു.