അമ്മയും മകനും അടിമകൾ [പോരാളി] 379

കാൽവെക്കും മുൻപ് കാലകത്തി ഉണ്ണിയുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീഴാൻ
പോകുകയും ചെയ്തു.
ഉണ്ണി :അമ്മേ എന്താ എന്ത്‌ പറ്റി?
(വൈബ്രേറ്ററിന്റെ പ്രകമ്പനത്തിൽ അമ്മയുടെ കണ്ണ് തള്ളി )
പൂറ്റിനുള്ളിൽ ഒരു കല്ല് കനം പോലെയും ശ്വാസഗതി വല്ലാതെ
ഉയരുകയും ചെയ്തു
ഇതൊന്നും മുഖത്തു ഭവിക്കാതെ
അമ്മായി :ഒന്നും ഇല്ല്യ ഒന്ന് കാലിടറി
അമ്മയെ ഗോപു നോക്കി ചിരിക്കുന്നതും അമ്മയുടെ ഭവമാറ്റവും
കണ്ടപ്പോ ഉണ്ണിക്ക് കാര്യം മനസിലായി…..
(അവൾ ഒരു സാമ്പിൾ എന്നവണ്ണം ഓൺചെയ്തത് ഓഫ്‌ ആക്കി )
വല്യമ്മ :നോക്കി നടക്ക് നിനക്ക് വല്ലതും പറ്റിയാൽ ഇവൻ മാത്രമേ
ഉള്ളൂ… ഇവന് നീയും… നിങ്ങൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും ആ കുഗ്രാമം വിട്ട്
ഈ മുനിസിപ്പാലിറ്റിയിൽ എവിടേലും വീടുണ്ടാക്കികൂടെ ഒന്നും
ഇല്ലാത്തവർ അല്ലല്ലോ കുറെ ഉണ്ടായിട്ടും അവിടെ തന്നെ ഇങ്ങനെ
കഴിയേണ്ട കാര്യം ഉണ്ടോ? ഇവിടാകുമ്പോ എന്തേലും ആവശ്യത്തിന്
ഞങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമല്ലോ…

അമ്മായി : (ഒരു ആശ്വാസ ഭാവത്തിൽ )ചേച്ചി അത് പിന്നെ എന്റെ
ഭർത്താവ് ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണാ അത്. അദ്ദേഹത്തിനെ ഓർക്കാൻ അവിടെ
തന്നെ താമസിക്കണം….
വല്യമ്മ :(ദേഷ്യത്തോടെ )ഒരു ചെറുപ്രായത്തിൽ തന്നെ നിന്നെ
വിധവയാക്കിയ അവനെ ഓർത്ത്….. മറ്റൊരു കല്യാണം കഴിക്കാതെ..
ചെ.. ജീവിതം നശിപ്പിച്… എന്തിനാടി..
പെട്ടന്ന് അമ്മ പൊട്ടി ക്കരയുന്നത് ഉണ്ണി കണ്ടു. അച്ഛനോട് അമ്മക്ക്
ഉള്ള സ്നേഹം അവനു മനസിലായി
വലിയമ്മ:ഞാൻ നിന്നെ കരയിപ്പിക്കാനൊന്നും അല്ല……വിട് മോളെ..
പറഞ്ഞപ്പോ പറഞ്ഞു പോയതാ.. നീ ഇരിക്ക് ചായകുടിക്ക്… മോന്
സുഖമില്ല എന്ന വിവരം കിട്ടിക്കാണും അതാ ഓടി ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്
അല്ലെ…
അത്രയും പറഞ്ഞു ടേബിളിന് മുന്നിലെ tv ഓൺ ചെയ്യാൻ പോയി.
ടിവി ഓൺ ചെയ്തു വല്യമ്മയും അമ്മൂമ്മയും കൂടി ടേബിളിന്റെ
മുൻ ഭാഗത്ത്‌ അപ്പുറവും ഇപ്പുറവുമായി ഇരുന്നു. അമ്മായി
വലിയമ്മ ഉണ്ണി ഈ ഓർഡറിൽ ഒരു ഭാഗത്തും,അമ്മുമ്മ ഗോപു
എന്നിങ്ങനെ അപ്പുറം ഇരുന്നു…..സീരിയൽ ഇട്ടു ചായ കുടിക്കാൻ
തുടങ്ങി.ഉണ്ണി ഗോപുവിനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അമ്മായി ചായ
കുടിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾ വൈബ്രേർ ഓൺ ചെയ്തു
അമ്മായി :അഹ്‌ ഹ…. (ചായ ഗ്ളാസ്സിൽ നിന്നും തുളുമ്പി…..)
അമ്മൂമ്മ :എന്താ??
അമ്മായി :ഏയ് ഒന്ന് ഇക്കിൽ വന്നതാ.
അമ്മ ഗോപുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് ദയനീയമായി അപേക്ഷ
ഭാവത്തിൽ കണ്ണുകൾ ചിമ്മി…
ഗോപു :അമ്മായി സുഖമാണോ (ഒരു പുച്ഛം ഉള്ളിൽ വച്ചുകൊണ്ട് )
അമ്മൂമ്മ :ഓ.. അവൾക്ക് ഒന്ന് ഇക്കിൾ വന്നപ്പോഴാ സുഖവിവരം
അന്വേഷിക്കൽ ഒന്ന് പോയി തലയിൽ തട്ടികൊടുക്കടി ഇവളെ