അമ്മുവിന്റെ അപ്പൂസ് [ബാർബേറിയൻ] 270

ഇതിലൊക്കെ തന്റെ കാര്യം തീർക്കുക എന്നല്ലാതെ തന്റെ പൗരുഷത്തെ പിടിച്ചു കുലുക്കാനോ ചോദ്യം ചെയ്യാനോ ഒന്നും മാത്രം ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 50 വയസ്സിനു ശേഷം തന്റെ ലൈംഗിക മോഹങ്ങളൊക്കെ മതിയാക്കി നല്ലൊരു വായോധിക ജീവിതം തീർക്കുകയായിരുന്നു താൻ. എന്നാൽ ഇന്ന്. തന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന കൗമാരക്കാരി, തന്റെ സ്വന്തം മകന്റെ മകൾ, തന്റെ കൊച്ചുമകൾ തന്റെ പൗരുഷത്തെ പിടിച്ചു കുലുക്കിയിരിക്കുന്നു.

പെണ്ണിന്റെ മണം പോലും മറന്ന തന്റെ വീട്ടിൽ നിറഞ്ഞ ആ ഇളം പൂവിന്റെ ഗന്ധവും. തുടിച്ചു നിൽക്കുന്ന പ്രായമുള്ള പെണ്ണിന്റെ മനം മയക്കുന്ന പ്രവർത്തികളുമാണ് കാരണം.

വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം തന്നിലെ രതിമോഹങ്ങൾ ഉണർന്നിരിക്കുന്നു. സ്വന്തം കൊച്ചുമകൾ ആണെന്ന് എത്ര ആവൃത്തി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞിട്ടും മനസ്സ് കേൾക്കുന്നില്ല.

ഇനിയുള്ള കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ ആ കൗമാരക്കാരിയും താനും മാത്രമാണ് ഈ വീട്ടിൽ എന്ന മനം മയക്കുന്ന ചിന്ത മാത്രമാണ് മനസ്സിൽ ഉടലെടുക്കുന്നത്.

തന്റെ അരക്കെട്ടിലെ കരിവീരനും ഏതാണ്ടൊക്കെ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചപോലെയാണ് പെരുമാറുന്നത്. അവൾ അടുത്തുണ്ടെന്നു ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവനിൽ ചലനങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നു.

‘ആ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റി അല്ലേ… അത് കഴുകിയോ?’ ഇനി എന്തായാലും മനസ്സിനെ പിന്മാറ്റാനാവില്ലെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ അനന്തൻ രണ്ടും കല്പിച്ചു മുന്നോട്ടുപോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.

‘ആഹ് അപ്പൂപ്പാ… കഴുകിയിട്ടു…’ ആകെ നാണം കെട്ടാണ് അമ്മു അത് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചത്.

‘ഉം… ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല എന്നാലും ആരോടാ സംസാരിച്ചിരുന്നത്?’ അനന്തൻ ചോദിച്ചു.

‘അത്… പിന്നെ… അപ്പൂപ്പാ… ഒന്നിച്ചു പഠിക്കുന്നതാ…’

‘ഉം… എനിക്ക് ഇപ്പോഴത്തെ കാലമൊന്നും അറിയില്ല, എന്നാലും എന്റെ കുട്ടിയുടെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് പേടി ഉണ്ടാവില്ലേ… അതുകൊണ്ട് സൂക്ഷിക്കണം ട്ടോ…’

അമ്മു അപ്പൂപ്പന്റെ സംസാരത്തിൽ ആകെ അമ്പരന്ന് ഇരിക്കുകയാണ്. തന്റെ പ്രണയം ഇന്നത്തോടെ തീരുമാനമായി എന്നാണ് അവൾ കരുതിയത്. വലിയൊരു പൊട്ടിത്തെറി ആയിരുന്നു അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചത്.

പിന്നെ പിറ്റേന്ന് വീട്ടിലേയ്ക്ക് പാക്ക് ചെയ്യലും, വേറെ കോളേജിലേക്കുള്ള അഡ്മിഷനും ഒക്കെയായിരുന്നു അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചതു. പക്ഷെ…

അപ്പൂപ്പനെ ഇത്രയും സോഫ്റ്റ്‌ ആയിട്ട് അവൾ കണ്ടിട്ടും ഇല്ല. അവൾ നന്നായി അമ്പരന്നെങ്കിലും തന്നോടുള്ള കരുതലും സ്നേഹവും അപ്പൂപ്പൻ കാണിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് നല്ല ആശ്വാസമായി.

‘പേടിക്കേണ്ട അപ്പൂപ്പാ… അവൻ ഒരു പാവമാ. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒന്നിച്ചാണ് പഠിക്കുന്നതൊക്കെ… നല്ല സ്വഭാവമാണ്, നന്നായിട്ട് പഠിക്കുകയും ചെയ്യും.’

‘ഉം… നല്ല സ്വഭാവം ഞാൻ നേരത്തെ കണ്ടു’ ഓർക്കപ്പുറത്തെ ആ വാചകം അമ്മുവിന്റെ തൊലി ഉരിച്ചു അവൾ ആകെ ചമ്മി നാണംകെട്ടു.

‘ഇതൊക്കെ ഫോണിലൂടെയെ ഉള്ളോ അതോ നേരിട്ടും ഉണ്ടോ?’ അനന്തൻ ചോദിച്ചു.