അമൃതകിരണം 2 [Meenu] 320

ചെറിയ ചെറിയ കളിപ്പാട്ട കച്ചവടക്കാർ, ഭക്ഷണ സാധനങ്ങൾ വിൽപനക്കാർ, സുന്ദരികളായ കൊച്ചു കുട്ടികൾ, നഗരം ആയത്കൊണ്ട് പല രീതിയിലുള്ള വേഷവിധാനങ്ങൾ അണിഞ്ഞ തരുണീ മണികൾ അങ്ങനെ വശ്യ സുന്ദരമായ കാഴ്ചകൾ. ഒരു വശത്ത് ചെറിയ രീതിയിലുള്ള എന്തോ കായിക വിനോദങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്. കിരൺ സൂര്യ നെ കൂട്ടി ആ ഭാഗത്തേക്ക് പോയില്ല. അവനു അറിയാം അത് കണ്ടാൽ പിന്നെ അവനെ പിടിച്ചാൽ കിട്ടില്ല എന്ന്. കിരൺ നു പരിചയം ഉള്ള ആളുകൾ ഇടക്ക് ഇടക്ക് വന്നു ചിരിച്ചു കാണിച്ചും സംസാരിച്ചും ഒക്കെ പോവുന്നും ഉണ്ട്.

പെട്ടന്ന് അവൻ്റെ പിന്നിൽ ഒരു അടി യും ചേട്ടാ എന്നൊരു വിളിയും…

കിരൺ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അനു ആണ്. കൂടെ ഒരു സുന്ദരിയും.

അനു: ധന്യ എവിടെ?

കിരൺ: അവൾ ആ കടകളിൽ എവിടെയോ ഉണ്ട്?

അനു: (കിരൺ നോട് ചേർന്ന് നിന്ന് അവൻ്റെ ചെവിയിൽ) നിങ്ങൾ എന്താ ധന്യ ടെ അടുത്ത് നിന്ന് മാറി നിന്ന്, വായിനോട്ടം ആണോ? ചുമ്മാ വേണ്ട കെട്ടോ.

ധന്യ ടെ മുല കിരൺ ൻ്റെ ഷോൾഡർ ൽ ചെറുതായി അമർന്നിരുന്നു അപ്പോൾ.

കിരൺ അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട്.

“നീ ഒന്ന് പോയെ എൻ്റെ അനു…”

അത് കേട്ട് കൂടെ നിന്ന ആളുടെ ചുണ്ടിലും പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. ഇരുവരും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു. കിരൺ ആകെ ചമ്മി.

അനു: ആഹ്… ചേട്ടൻ ഇവളെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ. ഇതാണ് അമ്മു, എൻ്റെ ചേച്ചി.

കിരൺ: ഓ… പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അനു ഉം ധന്യ യും.

അമ്മു: എനിക്കും നന്നായി അറിയാം കിരൺ നെ. രണ്ടു പേരും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ അവിടെ കുറെ തവണ വന്നിട്ടുണ്ട്, കിരൺ ഉണ്ടാവാറില്ല. ധന്യ ആയിട്ട് നല്ല കൂട്ട് ആണ്.