അമൃതം [AK] 463

അതിനു ശേഷം തളർന്നു കൊണ്ട് അവളും അവനും ആ സോഫയിൽ ഇരുന്നു

അമൃത: ഹൊ വയ്യാതെ ആയി

വിവേക്: മതി ആയോ

അമൃത: ആയി നമുക്ക് താഴെ പോകാം എനിക്ക് നല്ല ഉറക്കം വരുന്നു

വിവേക് അവള് ഏഴ്നേലുപ്പിച്ചു അവൻ്റെ ഡ്രെസ്സും അവളുടെ ഡ്രെസ്സും എടുത്തു അവളെ പൊക്കി എടുത്തു

അമൃത: അയ്യോ നിലത്ത് നിർത്തു താഴെ വീഴും

വിവേക്: നിനക്കല്ലേ ക്ഷീണം ഞാൻ താങ്ങിക്കോളം

അമൃത അതു കേട്ട് അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരുന്നു സ്റ്റെപ്പ് വഴി താഴെ ഇറങ്ങി നടന്നു അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി അവളെ ബെഡ്ഡിലേക്ക കിടത്തി ശേഷം അവൻ പോയ് കതക് അടച്ചു അവളുടെ അടുത്ത് പോയി കിടന്നു രണ്ടു പേരും കെട്ടി പിടിച്ചു കിടന്നു ഉറങ്ങി.

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ ഫസൽ ചുറ്റും നോക്കി ആകെ തല കറങ്ങുന്ന പോലെ ആയിരുന്നു അവൻ എഴുന്നേറ്റത് തന്നെ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തു ആയിരുന്നു ഇനി കുടിക്കില്ല എന്നും അമൃത ആയുള്ള എല്ലാ പ്രശ്നവും തീർക്കണം എന്നും അവൻ കരുതിയാണ് അവൻ എഴുന്നേറ്റത് പക്ഷേ അവൻ ആ സോഫയിലേക്ക് നോക്കി അതിൽ കുറച്ചു പശ പറ്റിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് പിന്നെ സോഫ നല്ല പോലെ കുഴിഞ്ഞും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ എന്ന് അവൻ സംശയിച്ചു അവൻ കുളിച്ചു വൃത്തി ആയി ഡ്രസ് ചെയ്ത് ഇറങ്ങി താഴെ ആഹാരം ഇരിപ്പില്ലായിരുന്നു അടുക്കളയിൽ ശോഭയെയും കണ്ടില്ല അവൻ മുറിയിൽ വന്നു തട്ടി വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു അപ്പോള് അവൻ മനസ്സിൽ

ഫസൽ: വേണ്ട വൈകിട്ട് സംസാരിക്കാം അതാ നല്ലത് കുടിക്കാതെ തന്നെ വരാം

ഇതേ സമയം അകത്ത് അവർ ഇരുവരും കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കുക ആയിരുന്നു ഫസൽ പോയ് വീണ്ടും ഒരു മണിക്കൂറിനു ശേഷം ആണ് അമൃത എഴുന്നേറ്റത് അവള് അപ്പോള് അടുത്ത് കിടക്കുന്ന വിവേകിനേ നോക്കി അവനെ നോക്കി അവള് സ്നേഹത്തോടെ ചിരിച്ചു ശേഷം അവളുടെ കിടന്ന ഷോർട്സും പിന്നെ ബനിയനും ഇട്ട് അവള് പുറത്തേക്ക് വന്നു അവള് പല്ലു തേച്ച് ചായ ഉണ്ടാക്കി വിവേകിൻ്റെ പോയ് വിളിച്ചു.