അനാമികയും രേവതിയും [M D V] 480

അവൾ അയാളോട് പറഞ്ഞു
“മാധവേട്ടാ.. നമ്മുടെ കുഞ്ഞു എന്താണ് പറയുന്നത് എന്ന് കേൾകുകയാണോ”

“അനുമോളെ.. ഇവൻ പറയുകയാ അമ്മയുടെ വയറ്റിൽ ഇങ്ങനെ വീണ്ടും വീണ്ടും പാല് ഒഴിച്ച് കുടിപ്പിക്കുന്നത് കൊണ്ട് എനിക്ക് അതില്ലാതെ പറ്റില്ലാന്ന്”

“എന്റെ പൊന്നു മാധവേട്ടാ ഒളിച്ചും പാത്തും കളിച്ചു കളിച്ചു ഇത്ര വേഗം എന്നെ ഗർഭിണിയാകുമെന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല”

“പിന്നെ അരുണേട്ടൻ ഇപ്പോഴും വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നത് അയാളുടെ കുഞ്ഞാണ്‌ എന്റെ വയറ്റിൽ എന്നാണ്”

“നിന്റെ ഭർത്താവ് ഒരു കിഴങ്ങാൻ തന്നെയാണ്. അവൻ അപ്പുറത് കിടക്കുമ്പോൾ പോലും നമ്മൾ എത്ര രാത്രികൾ പണ്ണൽ ഉല്സവം നടത്തിയിക്കുന്നത്..”

“ഉവ്വ് ..ഉവ്വ് സ്ലീപ്പിങ് പില്സ് ഞാൻ കൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ് എന്റെ പിള്ളേരുടെ അച്ഛാ”

“നിനക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം നിന്നെ എങ്ങനെ കളിക്കുമ്പോ ആണ് അനുമോളെ”

“അതോ ….എനിക്ക് മാധവേട്ടന്റെ കൈകളിൽ മാത്രം നിന്നുകൊണ്ട് വായുവിൽ ഊക്കിലെ.. അപ്പോഴാണ് ഒരു കണ്ട്രോളും ഇല്ലാതെ ഈ അനുമോൾ ചുരത്തുന്നത്”

“ശെരിയാ അല്ലെ..പക്ഷെ ആദ്യമൊക്കെ അങ്ങനെ പണിയുമ്പോ നല്ല ഇറുക്കമായിരുന്നു….
ഞാനും അറിയാതെ എത്ര തവണ പാലഭിഷേകം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്”

“മാധവേട്ടന്റെ അഭിഷേകം അല്ലെ എന്റെ വയറ്റിൽ ജീവനായി വളരുന്നത്”

“എന്റെ അനുമോളെ…”

“എന്റെ പൊന്നു മാധവേട്ടാ”

അവർ തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണം സ്വപ്നം പോലെ ഓർത്തുനിന്നപ്പോൾ അനാമിക വിളിച്ചു.

“മാധവേട്ടാ ..മാധവേട്ടാ”

ഞാൻ അപ്പോൾ സോബോധത്തിൽ തിരിച്ചു വന്നു.

എന്റെ കുണ്ണ കുട്ടൻ കമ്പിച്ചു നില്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്.
അനാമികയും ഒരു നിമിഷം എന്നെ നോക്കി കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു.

ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു അനാമികയിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു അനുഭവം.

ഞാൻ ചോദിച്ചു “ചേച്ചി എവിടെ അനുമോളെ “

“അനുമോളോ .. എന്നെ അങ്ങനെ എന്റെ അച്ഛനാണ് വിളിക്കുക മാധവേട്ടാ”

“ഇനി ഞാനും അങ്ങനെ വിളിച്ചോട്ടെ”

“ഉം പിന്നെന്താ ..ചേച്ചി നീരജ് നെ ഫോൺ വിളിക്കുകയാണ് മാധവേട്ടാ..ഞാൻ പോകട്ടെ”

എന്റെ കുലച്ചു നിന്ന പൗരുഷം പാന്റിന്റെ മുകളിലൂടെ അനാമിക കണ്ടു എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവൾക്കു വേണ്ടി തുടിക്കുന്ന എന്റെ പൗരുഷം.

അന്ന് രാത്രി എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പകൽ കണ്ട ദിവാ സ്വപ്നത്തെ കുറിച്ച് ഞാൻ ആലോചിച്ചു.

അനാമികയെ ഇന്ന് ആ വേഷത്തിൽ കാണാൻ ഇടയായത് കൊണ്ട്,
ഭാര്യയെ ഞാൻ രണ്ടു തവണയിൽ കൂടുതൽ പണ്ണി …ഓരോ നിമിഷവും അനാമികയുടെ വികാരം ഞാൻ എന്റെ ഭാര്യയിൽ കണ്ടു.

എങ്ങനെ എങ്കിലും എന്റെ ഭാര്യയെ കുറച്ചു ദിവസം ഇവിടെ നിന്ന് മാറ്റി നിർത്തണം എന്ന് ഞാൻ കച്ചകെട്ടി ഇറങ്ങി.. എന്റെ മകന്റെയൊപ്പം ബാംഗ്ലൂർ നിർത്താനായി ഞാൻ ഒരു പദ്ധതി തയാറാക്കി അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ മാത്രമേ എന്റെ സ്വപ്നം പൂവണിയു എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.