ആനന്ദം [Roshan justy] 1771

 

“അമ്മ അടുക്കളയിലാണച്ചാ.., ഞാൻ കൊടുക്കാം..

 

“ഹലോ.., ഏട്ടാ..,

 

“എന്തൊക്കെ സൗമ്യേ അവിടെ സ്ഥിതി…,

 

“ഇവിടെ നല്ല വിശേഷം, സുധീശുണ്ട് ഇവിടെ കാശ് കിട്ടാതെ പോകില്ലന്നാ പറയണേ..,

 

“നീയവനൊന്ന് ഫോൺ കൊടുത്തേ..,

 

അമ്മ മാമന് ഫോൺ കൊടുത്തു.

 

“ഹലോ.., എടാ,, നീ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കരുത്.., അവളും മോനും തനിച്ചാണ്..,

 

“എനിക്ക് യാതൊരു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാനും താല്പര്യമില്ല എന്റെ പണം കിട്ടിയാൽ ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം…,

 

“എടാ.., എന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ..,

 

എന്നാലേ.., ഉണ്ടാകുന്നവരെ ഞാനിവിടെ കാണും…,,

 

“സുധീ.., നീ പണ്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ.., നല്ലൊരു അടിപൊളി ചരക്കിനെ കളിക്കണമെന്ന്..,

അതിന് നിനക്കൊരു അവസരം ഞാൻ തരാം…,

 

എങ്ങനെ..?

 

“നീ ഇന്ന് സൗമ്യയെ കളിച്ചോ…, നിനക്ക് മതിയാകുവോളം..,

അവളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നിനക്ക് കളിതരാൻ…,

 

“ചേച്ചിയെ കളിക്കാൻ എനിക്ക് പണ്ടുമുതലേ ആഗ്രഹമുള്ളതാണ്, പക്ഷേ.. ഒരു കളിക്കൊണ്ട് നമ്മളെ കണക്ക് തീരില്ലല്ലോ…, കാശ് കൊറേയില്ലേ തരാൻ…,

 

 

 

നിനക്ക് എത്ര വേണം…,

 

ഒരു മൂന്നാലെണ്ണം…,

 

നീയവൾക്ക് ഫോൺ കൊടുക്ക്…,

 

ഹലോ..

 

സൗമ്യേ.., അവൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ കേട്ടല്ലോ.., അത്പോലെ ചെയ്യ് ട്ടോ..,

 

മ്മ്മ്..,

 

അമ്മയ്ക്ക് പഴയ നാണമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. അമ്മ സുധിമാമന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് ചുണ്ടിൽ ലിപ് അടിച്ചു.