അനസൂയ [Krish] 561

“അയാൾ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോകാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ നീ എന്തിനാ സമ്മതിച്ചേ?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“അല്ലാതെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും?”
“ഇവിടെ ഇരുന്നു ചെയ്തു തരാം എന്ന് പറഞ്ഞു കൂടായിരുന്നോ?”
“അതൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞതാ. ഒന്ന് കഴുകി വര്വാേ എന്നും കൂടി ഞാൻ ചോദിച്ചതാ. മണം സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല എന്ന് ഞാൻ തുറന്നു പറഞ്ഞു.”
“അപ്പോഴോ?”
“അപ്പോ അയാൾ സമ്മതിച്ചു. ഞാൻ അയാൾക്ക് ബെഡ്റൂമിലെ അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്റൂം കാണിച്ചു കൊടുത്തു. അവിടുന്ന് പുറത്തു വന്ന് അയാൾ ബെഡ്ഡിൽ തന്നെ ഇരുന്ന് എന്നെ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു. ഞാൻ പേടിച്ചുകൊണ്ടാണ് ചെന്നത്. എന്തിനാ പേടിക്കുന്നത് എന്നൊക്കെ അയാൾ ചോദിച്ചു. പിന്നെ എന്നോട് അയാളുടെ പാൻറ് അടിച്ചു കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു. അതഴിച്ച് താഴോട്ട് താഴ്ത്തിയപ്പോൾ തന്നെ അയാള് ഷെഡ്ഡിയും താഴ്ത്തി. ഇനി ഞാൻ പറയണോ. ഞാനതൊക്കെ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുവാ.”
“അയാൾ നിന്നെ ബലമായിട്ടാണോ…?”
“ബലമായിട്ട് എന്ന് പൂർണ്ണമായും പറയാൻ പറ്റില്ലെടി. ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും അയാൾ പറയുന്നതൊക്കെ ചെയ്യേണ്ടി വരുമെന്ന് എനിക്ക് ആദ്യം തന്നെ അറിയാമായിരുന്നു. പിന്നെ…”
അനിത പാതിയിൽ വച്ച് നിർത്തി.
“പിന്നെ എന്താ?”
അനസൂയ ആരാഞ്ഞു.
അനിത അവളെ നോക്കി. “ഞാൻ വിചാരിച്ചെടി, ഒന്നുമില്ലേലും അയാൾക്ക് പത്തറുപത് വയസ്സ് ഇല്ലേ. എന്ത് ചെയ്താലും കുറച്ചുനേരം കൊണ്ട് എല്ലാം അവസാനിക്കുമല്ലോ. കഴിഞ്ഞ തവണ വായ കൊണ്ട് ചെയ്തപ്പോൾ കുറെ നേരമായതാണ്. അയാൾ ബെഡ്ഡിൽ കിടക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി പെട്ടെന്ന് തീരുമല്ലോ എന്ന്. പക്ഷേ എനിക്ക് തെറ്റിപ്പോയി. അയാൾക്ക് ഒടുക്കത്തെ ആരോഗ്യമാ. ഇപ്പൊ തീരും ഇപ്പോ തീരും എന്ന് വിചാരിച്ചു അവസാനം ഞാൻ ചാവാറായി. ഞാൻ കരഞ്ഞു. മതി ഇക്കാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു. പക്ഷേ അയാൾ ഒന്നും കേട്ടില്ല. അയാളുടെ സൈസ് ആണെങ്കിലോ…എൻറെ ചേട്ടൻറെ പോലെ ഒന്നുമല്ല. എനിക്ക് വേദനിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് ഞാൻ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാള് അത് പുറത്തേക്ക് എടുത്തു എന്നിട്ട് അവിടെ തുപ്പി…തുപ്പൽ കൊണ്ട് നനച്ചു, എന്നിട്ട് പിന്നെയും… ഹോ!”
എല്ലാം കേട്ട് അനസൂയയുടെ തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം വറ്റിപ്പോയി.
“സേഫ് ആയിരുന്നോ?”
അല്പം കഴിഞ്ഞ് അവൾ ചോദിച്ചു.
“സേഫ്! പിന്നേ, കോപ്പായിരുന്നു!”
അനിത വെറുപ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“ആദ്യത്തെ തവണ അതൊക്കെ എന്നെക്കൊണ്ട് കുടിപ്പിച്ചതാ അയാൾ. ഇപ്പോ അതു വേണ്ടിവന്നില്ല എന്നൊരു ആശ്വാസമുണ്ട്. അതൊക്കെ എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നിറച്ച് തന്ന് അയാൾ എണീറ്റു പോയി. കഴുകുക പോലും ചെയ്തില്ല. വൃത്തി എന്ന് പറയുന്നത് അടുത്തുകൂടെ പോയിട്ടില്ല. അവിടെക്കിടന്ന ഏതോ ഒരു തുണിയെടുത്ത് തുടച്ചു, അത്രതന്നെ. ഞാനാണെങ്കിൽ എണീക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു. രക്തം വന്നു എന്ന് വരെ തോന്നി. ഒരുവിധം എണീറ്റ് ഹാളിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ അയാൾ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. ഓക്കെയാണല്ലോ മോളെ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാനെന്താ പറയാ? എന്നിട്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു ഞാൻ നല്ല സഹകരണമായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് കടത്തീന്ന് ഒന്നര ലക്ഷം കുറച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന്.”
അനസൂയ അവളെ നോക്കി അല്പനേരം മിണ്ടാതിരുന്നു. പിന്നെ മെല്ലെ ചോദിച്ചു. “എന്നുവച്ചാൽ അയാള് ഓരോന്നിനും ഓരോ വിലയിട്ടിട്ടുണ്ട് അല്ലേ?”
“അതെ,” അനിത തലകുലുക്കി. “വായിൽ എടുത്തു കൊടുത്താൽ ഒരു ലക്ഷം. കിടന്നു കൊടുത്താൽ ഒന്നരലക്ഷം. ഇനിയും ഒന്നരലക്ഷം കൂടി കൊടുക്കാനുണ്ട്. ഇപ്പൊ തന്നെ കൊടുത്താൽ കിടന്നു കൊടുത്താൽ മതിയാകും. അടുത്തമാസം ആവുമ്പോഴേക്കും പിന്നെയും പലിശ കൂടി അയാൾക്ക് 2 ലക്ഷം കൊടുക്കേണ്ടി വരും. അങ്ങനെ ആയാൽ ആദ്യം വായ കൊണ്ടും പിന്നെ കിടന്നും അയാളെ സുഖിപ്പിക്കേണ്ടി വരും എന്ന് തോന്നുന്നു.”
അനിതയുടെ കൂളായുള്ള സംസാരം അനസൂയയെ തെല്ലൊന്ന് അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.
“അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഒന്നുകൂടി അയാളോട് വരാൻ പറയുന്നതല്ലേ നല്ലത്?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“നിനക്കത് പറയാം,” അനിത അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. “എൻറെ ഇവിടെ ഇപ്പോഴും വേദന മാറിയിട്ടില്ല. എന്നും രാത്രി കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അയാളെ പറ്റി ഓർക്കും. ശരീരം ആകപ്പാടെ ഒരു വിറയലാണ്. എടി സെക്സ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ കുറച്ചൊരു മര്യാദ ഒക്കെ വേണ്ടേ? ഇതിങ്ങനെ നിർത്താതെ കേറ്റി കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിന് സെക്സ് എന്നൊക്കെ പറയാമോ? അയാളുടെ ഭാര്യ ഇപ്പോ ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പാവം അവര് ചത്തു പോയി കാണും, ഇയാളുടെ ആക്രാന്തം കാരണം.”
“നീ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് പേടിച്ചിട്ട് ഇരിക്കാൻ വയ്യ എൻറെ അനിതേ.”
അനസൂയ കൈകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു. നെറ്റിയിൽ വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞിരുന്നു.
“എങ്ങനെയെങ്കിലും നീ പണം കണ്ടുപിടിക്ക് പെണ്ണേ. അല്ലെങ്കിൽ അയാൾ നിന്നെ… നീയാണെങ്കിൽ എന്നെക്കാൾ ചെറുപ്പവും ഭംഗിയും… പോരാത്തതിന് നിൻറെ ഭർത്താവ് നിൻറെ കൂടെയില്ലേ. ഹൈദരാലി നിൻറെ മേൽ ഒന്നു മേഞ്ഞാൽ പിന്നെ എന്നെപ്പാേലെ ഒരാഴ്ച റസ്റ്റ് ഒന്നും നിനക്ക് എടുക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. രാത്രിയിൽ ഭരതേട്ടനോട് എന്തു പറയും?”
“അതൊന്നും സാരമില്ല. ഭരതേട്ടൻ ഒന്നോ രണ്ടോ ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കലൊക്കെയേ ചെയ്യാറുള്ളൂ.”
അനസൂയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അനിത അവളെ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി.
“അപ്പോ നീ എല്ലാം തീരുമാനിച്ചോ?”
“അയ്യോ അങ്ങനെയല്ല. ഭരതേട്ടനെ പറ്റിയല്ല എൻറെ പേടി. എനിക്ക് മൊത്തത്തിൽ എല്ലാം പേടിയാ. ഹൈദരാലിക്ക കഴിഞ്ഞനാൾ വന്നപ്പോൾ എത്ര സോഫ്റ്റ് ആയിട്ടാ എന്നോട് സംസാരിച്ചത്. എന്നിട്ടും അപ്പോ എനിക്ക് സംസാരിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു. അയാളെ കാണുന്നത് മാത്രമല്ല അയാളെ പറ്റി ഓർക്കുന്നത് തന്നെ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് പേടിയാ.”
“എന്നാ പിന്നെ എന്തെങ്കിലും ഒരു വഴി കണ്ടുപിടിക്കടി. നിന്റേൽ സ്വർണം ഒന്നും ബാക്കിയില്ലേ?”
“അതുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനത്തെ പണിക്ക് ഇറങ്ങണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നോ?”
അനസൂയ ചോദിച്ചു. അനിത ഒന്നു മൂളി.
“ആകെപ്പാടെ വെട്ടിലായല്ലോ. നിന്നെ കൂടി ഈ കുഴിയിൽ കൊണ്ട് ചാടിച്ചല്ലോ എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാൻ വയ്യെടി. ആ ചെറ്റ രോഹിത്തിനെ എങ്ങാനും കണ്ടു കിട്ടിയാൽ ഞാൻ അവനെ കുത്തിക്കൊല്ലും.”
അനിത അമർഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഞാനും ഒപ്പം ഉണ്ടാവും.”
അനസൂയ പറഞ്ഞു.