അനസൂയ [Krish] 561

മാറിനിരുവശത്തും വന്നപ്പോൾ അയാളുടെ തള്ളവിരലുകൾ തന്റെ മുലകളിലേക്ക് അമർന്നത് അവൾ വ്യക്തമായി അറിഞ്ഞു.
അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടിക്കൂടി വന്നു.
“പേടിക്കേണ്ട മിസ്സിസ് അനസൂയ. ഇറ്റ് വിൽ ബി ഓവർ ബിഫോർ യു നോ.”
ഫാരിസ് മെല്ലെ പറഞ്ഞു.
പക്ഷേ അയാൾ പറഞ്ഞത് അയാളുടെ കൈകൾ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവ മെല്ലെ അവളുടെ വയറിലേക്ക് നീങ്ങി. വയറിൻറെ ഇരുവശത്തും മസാജ് ചെയ്യുന്ന പോലെ അതിൻറെ മാംസളത അളന്നു. അവിടെനിന്നും താഴേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോൾ കൈകൾ പുറകോട്ട് നീങ്ങുന്നത് അനസൂയ അറിഞ്ഞു. തന്റെ നിതംബം ആണ് ഇനി അയാളുടെ ലക്ഷ്യമെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ നിമിഷം അനസൂയ തൻറെ ധൈര്യം വീണ്ടെടുത്തു.
“മതി.”
അയാളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു അവൾ അയാളെ തള്ളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു.
പക്ഷേ പെട്ടെന്ന് അയാൾക്ക്റെ കൈകളുടെ കരുത്തുകൂടി.
“നിക്കടോ അവിടെ.”
അവളുടെ ഒരു കൈ പിടിച്ചു വലിക്കുകയും മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ച് തള്ളുകയും ചെയ്തു. എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നതിന് മുമ്പ് പുറം തിരിഞ്ഞുപോയി. അടുത്ത നിമിഷം അയാൾ അവളെ ചുമരിലേക്ക് തള്ളി. അവളുടെ മുഖവും നെഞ്ചും ചുവരിൽ ഉരഞ്ഞു നിന്നു.
“ജസ്റ്റ് കോപ്പറേറ്റ്, മിസ്സിസ് അനസൂയ.”
അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഫാരിസ് താഴേക്ക് കുനിഞ്ഞു.
ഇത്തവണ അയാളുടെ കൈകൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിന് പിറകിൽ അമർന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് അനങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പിന്നെ അവ താഴേയ്ക്ക് നീങ്ങി. അവൾ പേടിച്ചതുപോലെ തന്നെ അയാളുടെ കൈപ്പാതങ്ങൾ തന്റെ നിതംബത്തിൽ അമരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. ശരിക്കും ഞെക്കുകയാണോ അയാൾ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.
കണ്ണടച്ചു പോയി അനസൂയ.
“തന്റെ രഹസ്യങ്ങളെല്ലാം ഇവിടെയാണോ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത്?”
ഫാരിസ് ചോദിച്ചു.
“ഒരുപാടുണ്ട്. അതാ ചോദിച്ചത്.”
അനസൂയ വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് അയാളെ തള്ളി മാറ്റി ഇടത്തേക്ക് നീങ്ങി.
“മതി നിൻറെ തോന്ന്യാസം. ഇറങ്ങിക്കോ ഇപ്പൊ ഇവിടുന്ന്.”
അവൾ അലറി. പക്ഷേ ശബ്ദം അവൾ ആഗ്രഹിച്ച രീതിയിൽ പുറത്തുവന്നില്ല. ഒരു അപേക്ഷ പോലെയേ അയാൾക്ക് തോന്നിയുള്ളൂ. ഫാരിസ് എണീറ്റു.
“മതി ഇത്ര കേട്ടാൽ മതി എനിക്ക്. ഇനി എനിക്ക് ഭരതിനെ ഒന്ന് കാണണം.”