അനസൂയ [Krish] 561

അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

നാശം!
അനസൂയ വേവലാതിയുടെ അയാളെ പിന്തുടർന്നു.
“ഫാരിസ് നിൽക്ക്.”

പക്ഷേ അയാൾ നിന്നില്ല. ഹാളിൽ ഭരത് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആരോടോ ഫോണിൽ വീഡിയോ കോൾ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് അയാൾ.
“ഭരതേ, എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം താ.”
ഫാരിസ് ആവശ്യപ്പെട്ടു.

എല്ലാം തീർന്നു എന്ന് അനസൂയയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.
തൻറെ ശരീരത്തിൽ അവിടെയും ഇവിടെയും ഞെക്കി, തൻറെ കവിളിൽ ഉമ്മയും തന്ന് ഇപ്പോ ഇവൻ എന്നെ ചതിക്കുകയാണ്.
എന്തു മറുപടി പറയണമെന്ന് ആലോചിച്ചാൽ മതി.

ഭരത് ഫോൺകോൾ നിർത്തി ഫാരിസിനെ നോക്കി.
“എന്താ, പറയൂ ഫാരിസ് .”
“മോഷ്ടാവിനെപ്പറ്റി എനിക്ക് ചില ക്ലൂ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ”
അത് പറയുമ്പോൾ ഇടങ്കണ്ണിട്ട് അനസൂയയെ നോക്കി. കണ്ണുകളാൽ അവൾ അയാളോട് യാചിച്ചു.
“വെരി ഗുഡ് ഫാരിസ്, എനിക്കറിയാം ഫാരിസ് ഇത് ഈസിയായി ക്രാക്ക് ചെയ്യും എന്ന്.”
ഭരത് പറഞ്ഞു
“നോ ഭരത്. ഡോണ്ട് ബി സോ ഹാപ്പി യെറ്റ്. ക്ലൂ മാത്രമേ കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ മോഷ്ടാവിനെ കിട്ടിയിട്ടില്ല.”
“അതു കുഴപ്പമില്ല. വൈകാതെ അതുണ്ടാകും.”
ഭരത് പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഫാരിസ് തലയാട്ടി. ഒപ്പം അനസൂയയെ നോക്കി അയാൾ ഒന്നു ചിരിച്ചു.
അനസൂയയ്ക്ക് പെട്ടെന്നൊരു ആശ്വാസം തോന്നിയെങ്കിലും അയാളുടെ ചിരി കൂടുതൽ പരിഭ്രമമാണ് സൃഷ്ടിച്ചത്.

ഭരതിന്റെ ഫോൺ വീണ്ടും ശബ്ദിച്ചു.
“താൻ സംസാരിക്ക്. ഞാൻ ഇറങ്ങുകയാണ്.”
ഫാരിസ് ഭരതിന് കൈ കൊടുത്ത് ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു. ഭരത് ഉടനെ തന്നെ ഫോൺ കോൾ അറ്റന്റ് ചെയ്ത് തന്റെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നീങ്ങി.
ഉമ്മറവാതിൽക്കൽ എത്തിയ ഫാരിസ് തിരിഞ്ഞ് അനസൂയയെ നോക്കി അങ്ങോട്ട് വരാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി.
ഭരത് ഫോൺ സംഭാഷണത്തിൽ മുഴുകി ക്കഴിഞ്ഞു എന്ന് ഒരിക്കൽക്കൂടി ഉറപ്പുവരുത്തിയ ശേഷമാണ് അനസൂയ ഫാരിസിനടുത്തേക്ക് ചെന്നത്.