അനസൂയ [Krish] 561

അന്ന് രാത്രി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നപ്പോൾ ഫാരിസിന്റെ കൈകൾ വീണ്ടും അവളുടെ ചിന്തകളിൽ നിറഞ്ഞു. എവിടെയൊക്കെയാണ് അയാൾ തൊട്ടത്. തോളിൽ. ഇടുപ്പിൽ. മാറിനിരുവശത്തുമായി. അരക്കെട്ടിൽ. പിന്നെ അയാൾ താഴെയിരുന്ന് തന്റെ നിതംബത്തിന്റെ ഭംഗി എത്ര അടുത്ത് നിന്നാണ് ആസ്വദിച്ചത്.
അയാൾ സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്നത് പോലെ ഒരു സുഹൃത്താണാേ അയാൾ? അതോ തൻറെ ശരീരമാണോ അയാൾക്ക് വേണ്ടത്.
ഇനി എപ്പോഴാണ് അയാൾ തന്നെ തേടി വരിക?
വിവേക ശൂന്യമായ സംഭാഷണമാണ് ഇന്ന് തന്നെ കുഴപ്പത്തിൽ ചാടിച്ചത് എന്ന് അനസൂയയ്ക്ക് തോന്നി. ഇനി അങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല. അവൾ തീരുമാനിച്ചു.

മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതിർന്ന കുട്ടിയുടെ പിറന്നാൾ ആയിരുന്നു. ആഘോഷിക്കാൻ അനസൂയക്ക് ഒരു താൽപര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ
കുട്ടികൾ പാർട്ടി പാർട്ടി എന്ന് കരഞ്ഞു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഭരത് വഴങ്ങി. ഡിന്നർ പാർട്ടി വച്ചു. അയൽപക്കത്തുള്ള രണ്ട് ഫാമിലിയെയും ഭരതിന്റെ അനിയൻറെ കുടുംബത്തെയും മാത്രമേ ഇൻവൈറ്റ് ചെയ്യുന്നതായി ഭരത് പറഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ.
പക്ഷേ വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ ആറേഴു ഫാമിലി ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ കുറേ കുട്ടികളും. മിതമായ ആഘോഷമായിരുന്നു ആദ്യം മനസ്സിലെങ്കിലും പിന്നെ അനസൂയ മഞ്ഞയിൽ വെള്ള പൂക്കളുള്ള ചുരിദാർ ഒക്കെ ഇട്ട് അത്യാവശ്യം മേക്കപ്പും ചെയ്ത് സുന്ദരിയായി നിന്നു. പുതുതായി വാങ്ങി ഷേപ്പ് ചെയ്തെടുത്ത ചുരിദാറാണ്. തൻറെ ശരീര വടിവുകൾ എല്ലാം വ്യക്തമായി കാട്ടുന്ന രീതിയിൽ തന്നെ ഷേപ്പ് ചെയ്തത്. ഡ്രസ്സ് ചെയ്ത് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഭരത് അവളെ കളിയാക്കി.
“ഇതിപ്പോ കൊച്ചിന്റെ ബർത്ത് ഡേ അല്ല നമ്മുടെ ആനിവേഴ്സറി ആണ് എന്ന് ആളുകൾ വിചാരിക്കുമല്ലാേ.”
അനസൂയ ചിരിച്ചു.
“വിചാരിച്ചോട്ടെ. അതിനെന്താ?”
അവൾ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു.