അനസൂയ [Krish] 561

നാണം കെട്ടവൻ.
മനസ്സിൽ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അയാളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാനേ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.

“എന്തേ, ഇനിയും വേണോ?” അവൾ ചോദിച്ചു. “ഇനിയും വേണോ, ഫുഡ്?”
“വേണ്ടിവരും. എനിക്കിന്ന് കുറച്ച് വിശപ്പ് കൂടുതലാണ്. അനസൂയയെ കണ്ടപ്പോൾ അതൊന്നു കൂടി. ഇത് അനസൂയയാണോ പാചകം ചെയ്തത്?”
“അതെ അവൾ തന്നെയാണ് മെയിൻ ഷെഫ്. പിന്നെ പരമുവും നീലിമയും ഉണ്ട് ഹെൽപ്പേഴ്സായിട്ട്…”
ഭരത് പറഞ്ഞു.

വിളമ്പൽ കഴിഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയ അനസൂയ കൗണ്ടർ ടോപ്പിൽ ചാരിൽനിന്ന് കിതച്ചു.
ഛേ!
അത്രയും ആളുകളുടെ മുന്നിൽ വച്ച്, എന്നാൽ ആരും കാണാതെ, അതിസമർത്ഥമായി അയാൾ തൻറെ നിതംബത്തിൽ തൊട്ടു. തൊട്ടെന്നു മാത്രമോ, ശരിക്ക് കശക്കി എന്ന് തന്നെ പറയാം.
നാണംകെട്ടവൻ!
അങ്ങനെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ദേഷ്യം തീർക്കാനേ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.

ആളുകൾ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അനസൂയ വീണ്ടും വിളമ്പിക്കൊടുക്കാനായി ഡൈനിംഗ് ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു. ഹാരിസിന്റെ പാത്രത്തിൽ വീണ്ടും വിളമ്പാനായി അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ കൈയും കാലും വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. ഏത് നിമിഷവും തന്റെ നിതംബത്തിൽ അയാളുടെ കൈ പതിയും എന്ന് അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചു.

എന്നാൽ അവളുടെ ചിന്തകളെ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ ഒന്നും ചെയ്തില്ല അയാൾ. പുറകോട്ട് നീങ്ങുമ്പോൾ ഫാരിസിനെ നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല അവൾക്ക് അയാളാകട്ടെ അവളെ ശ്രദ്ധിച്ചത് പോലുമില്ല.

കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞ ഒരു നിരാശ തൻറെ മനസ്സിൽകടന്നുകൂടിയത് അവൾ അറിഞ്ഞു.

കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ഗസ്റ്റുകൾ എല്ലാവരും പോയിത്തുടങ്ങി. ഏറ്റവും അവസാനമാണ് ഫാരിസ് പോകാൻ ഇറങ്ങിയത്.
“എൻറെ പുതിയ കാർ കാണുന്നില്ലേ?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് കാണണ്ട. ഭരതേട്ടൻ കണ്ടോളൂ.”
അനസൂയ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ കണ്ടതാണ്. അടിപൊളി കാറാണെഡി.”
ഭരത് പറഞ്ഞു.
“വാ, ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം. അതുകണ്ട് ഇഷ്ടപെട്ടാൽ നിൻറെ ഭരതേട്ടനോട് ഞാൻ പറയാം അതേപോലെ ഒന്നു മേടിക്കാൻ. പൂത്ത കാശ് അങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് ചെലവാവട്ടെ.”
അനസൂയ പുഞ്ചിരിച്ചു പോയി.
“അങ്ങനെയൊന്നും അതിയാൻ പുതിയ കാർ മേടിക്കാൻ പോണില്ല.”
“ആദ്യം താൻ കാർ കാണ് എന്നിട്ട് തീരുമാനിച്ചാൽ മതി.”
ഫാരിസ് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട അവളെ ഓരോന്ന് കാണിച്ചു മോഹിപ്പിക്കേണ്ട. അവസാനം എനിക്ക് പണിയാകും.”
ഭരത് പറഞ്ഞു.
അതോടെ അനസൂയ എണീറ്റു.
“എന്നാപ്പിന്നെ കാർ കണ്ടിട്ടേ ഉള്ളൂ.”