അനസൂയ [Krish] 561

അവളെ വീട്ടുമുറ്റത്ത് ഡ്രോപ് ചെയ്ത് ഫാരിസ് സ്ഥലം വിട്ടു. പലതവണ ദീർഘശ്വാസം എടുത്ത് സ്വയം നോർമൽ ആണെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തിയ ശേഷമാണ് അനസൂയ വീടിനകത്തേക്ക് കയറിയത്. കുട്ടികൾ രണ്ടുപേരും ഗിഫ്റ്റുകൾ തുറക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. ഭരത് അപ്പുറത്ത് ഫോണിൽ സംസാരിക്കുകയാണ്. ആർക്കും ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല. ആരും ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടുമില്ല.

“അഞ്ചോ പത്തോ മിനിറ്റ് തന്നെ കാണാതിരുന്നാൽ വിഷമിക്കുന്ന ആളൊന്നുമല്ല തൻറെ ഭരതേട്ടൻ.”
ഫാരിസിന്റെ വാക്കുകൾ അവൾ ഓർത്തു.

ഭർത്താവിൻറെ സാമീപ്യം ലഭിക്കാത്ത ഒരു പെണ്ണാണ് താനെന്നാണോ അയാൾ വിചാരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത്?
അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അനസൂയയ്ക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു.

അവൾ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി കുറച്ചുനേരം നിന്നു. അധരങ്ങളിൽ അയാളുടെ ചുംബനത്തിന്റെ തിണർപ്പ് അവൾ കണ്ടു. അത്രയ്ക്കും ദാഹത്തോടെ ഭരതേട്ടൻ പോലും തന്നെ ചുംബിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. തന്റെ നാവിനെ അയാൾ വലിച്ചു കുടിക്കുകയായിരുന്നു. തൻറെ ഉമിനീർ അയാൾക്ക് തേനാണത്രേ. തന്റെ മുല ഞെട്ടുകൾ അയാളുടെ സ്വപ്നമായിരുന്നുവത്രെ.
എന്തൊരു കൊതിയാണ് അയാൾക്ക്.
ഒപ്പം പഠിച്ച സഹപാഠി എന്നതൊക്കെ ഇപ്പൊ പഴങ്കഥയായി മാറി.
ആളുകൾ കാൺകെ എന്നാൽ ആരും അറിയാതെ തന്റെ നിതംബത്തിൽ അയാൾ തൊട്ടില്ലേ. തൻറെ ഭർത്താവിൻറെ സമ്മതത്തോടെ തന്നെ കൂടെ കൊണ്ടുപോയി തന്നെ ചുംബനത്താൽ പൊതിഞ്ഞില്ലേ. തൻറെ മാറിൽ കടിച്ചില്ലേ.
എങ്ങനെ അയാൾക്ക് ഇത്രയൊക്കെ ധൈര്യം വന്നു?
പോലീസുകാരൻ ആയതുകൊണ്ടാണോ അയാൾക്ക് ഇത്ര ധൈര്യം?
അതോ തന്നോടുള്ള അടക്കാനാവാത്ത കാമമോ?